Sıkılıyorum burada
Aha da şu odada
Ders çalışmak istemiyor gönlüm
Kağıt kalemle geçti ömrüm
Hayat yağ gibi akıyor
Biz mal gibi bakıyor
Ne diyeyim şaire
Hak verdim bu şakire.
Yazar: ben.
gecenin ortasında ne işin var
yıldızlara dokunma yanarsın
bak birazdan ay da batacak
karanlık bulaşmasın ellerine
tersine döner yolunu bulamazsın
içi dışı uzay tozu yansımalar
sahi mi yalan mı anlayamazsın
bir rüya gemisi iskele sancak
dokunup geçiyor hayallerine
ağlayasın gelir ağlayamazsın
sevmek insanın yüreği kadar
küçükse büyüğünü taşıyamazsın
yalnızlığı da dene oldu olacak
nasıl yankılanır derinden derine
iyi midir kötü mü çıkaramazsın
insan insanı kendisi tamamlar
içinde başka dışında başkasın
eksikliğin fazlana elbet bulaşacak
öbürü sığacak bunun derisine
yoksa sabaha sağ çıkamazsın. attila ilhan.
sen beni öpersen belki de ben fransız olurum
şehre inerim bir sinema yağmura çalar
otomobil icad olunur, zarifoğlu ölür
dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür.
-senegalliler dahil değil
sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanır
çağdaş coğrafyalarda üretir cesetlerini siyaset bilimi
o vakit bir sufiyi darplarla gebertebilirsin
hayat bir yanıyla güzeldir canım, sen de güzelsin
-yoksa seni rahatsız mı ettim?
sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur
ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek
elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
elbette gayet rasyoneldir attan atlamak
-freud diye bir şey yoktur.
sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma
bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.
Ağacım, dört kol çengi kıyamet
Her dalımda bir memleket
Uzar kollarım uzar
Taşımda toprağımda bereket
Köklerimden başlar hürriyet
Bana çarptıkça anlar
Yağmur yağmur olduğunu
Rüzgâr, rüzgâr.
Taşımda toprağımda kıyamet
Köklerimden başlar hürriyet. Cahit IRGAT
Bir insanı bu kadar sevince... Koşulsuz... Bir de üstüne kavuşamazsan... Unutamazsın...!
Bizim seninle hiç sabahımız olmadı... Beraber uyanmadık... Gözümüzü açar açmaz birbirimizi görmedik biz hiç...
Hiç güzel günümüz olmadı... Sıradan günümüz...
insanlar gibi el ele tutuşup sokaklarda yüzümedik biz hiç seninle...
Bağıramadım "seviyorum" diye... Bağıramadım...
Kendimize bile söyleyemedik...
Biz seninle hiç bu kadar bile yakın olamadık...
Biliyorum;sen bilsen ki dünyanın en güzel sabahları senin...
Sen yine beni unutamazsın...
Seni bigüzel giymişim içime gavurun kızı
Bir kurşunda vurdular ikimizi
Gün ışır, yaprak titrer, tohum üşür
Acı güllerle kızarır hikayemizi. bedri rahmi eyüpoğlu
Kitap okurum, içinde sen varsın
Şarkı dinlerim, içinde sen
Oturdum ekmeğimi yerim;
Karşımda sen oturursun,
Çalışırım, karşımda sen.
Sen ki; her yerde hazırı nazırımsın.
Sonra bir kahve iç ama herkesle kahve içilmez unutma.
Sadece aşık olduğun insanla kahve iç.
Onu izlerken kahven soğusun,
Soğuk kahveyi sırf onun yüzünden sev.
Sazlarım vardı, ırmaklarım vardı çok
Çakıltaşlarım vardı benim
Ama sen başkasın anlıyor musun
Tut ki karnım acıktı, anneme küstüm
Tüm şehir bana küskün
Bir kedim bile yok anlıyor musun
iklim değişir, Akdeniz olur, gülümse.
