"yıldızları içtimaya çıkarmışsın yine sokak lambaları karşında tek sıra... hem nürnberg, hem kızıl meydan baktığın, yürüdüğün, güldüğün her yer gece selam duruyor pürsükun ne şaşıyorum ki geceye? koca dünya kaç turdur dönüyor sen "dur" demedin diye."
her şeyin siyaha büründüğü vakittir. pencerenizden içeri giren ay ışığı eşlik eder bazen size. gecenin güzelliğinden haberi olmayanların uyuduğu vakittir. kişi kendiyle başbaşa kalır geceleri. gece yalnızların vaktidir. anılarıyla, acılarıyla, sevinçleriyle, sevgisiyle başbaşa kalır. onu düşünürken şarkılar eşlik eder size. tüm o karanlığa rağmen umutlarınızın yeşerdiği zamandır gece. bu yüzdendir ki gece en güzel vakitir.
siyah gökyüzünün altında, en tepedeki ayı ve sonsuz yıldızları seyreder insan. tüm gözler kapanmış ve ruhlar yükselmişken gökyüzüne, ısrarla uyanık kalmak ister. nefes alabildiği, kendi varlığını hissedebildiği ve huzuru yakalayabildiği tek andır çünkü. artık nefret dolu ruhlardan, yıpranmış bedenlerden ve boş gözlerden uzak kalmayı başarmıştır.
gece yarısı, yeniden tazelenir umutlar ve hüzün geride kalır. ta ki, güneş ufuk çizgisini aydınlatana dek.
günün muhasebesinin yapıldığı zaman dilimidir. sessizlik, uykusuzluk ve yorgunluk, karanlıkla birleşince yalnızlık daha bir anlam kazanır o saat dilimlerinde. hayata dair ne varsa düşüncelere aktarılır ve uykuya gidilir öylece.
gündüz; soğuk soğuk, aydınlık, çırılçıplak, utanmazca güler halimize . bir orospu gibi sürekli parlak dişlerini gösterir ve o vampir dişleriyle kanımızı emer,, pisliklerimizi ve acımızı ortaya çıkarır .
gece ise ; örter acımızı,kirlerimizi, herşeyimizi , emer gözyaşlarımızı, alçakgönüllüdür, çok utangaç olduğu için görünmez bile, omzunda ağlarız , omzunda azıcık huzurlu oluruz .
gündüz sevgilidir . gece annedir . gündüz şeytandır . gece melektir .
