Şuan çatıdan yazıyorum.
Memleketteyim. 1500 nüfüslü bir ilçe.
Babaannemde kalıyorum.
Günün geceye çalan zamanlarında çatıya çıkıp gökyüzüne bakıyorum.
1 haftadır yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez kuzenimden ayrıldım an itibari ile.
24 saatin değerlendirmesini ve dahi geçmiş ile geleceği düşünüyorum.
2 kat aşağıda kalabalık bir evde kalıyoruz.
Çatıya çıkmam kendimce beni diğer insanlardan ayrıcalıklı kılıyor.
Düşünüyorum.
Yalnız olmama rağmen renkli bir düş dünyamın olduğuna inanıyorum.
Şuan yalnızca 1 yıldız var gökyüzünde.
Kendimi bu saatlerde çatıda bulmak beni kısmen mutlu ve huzurlu ediyor.
Kapitalist düzenden ve dünya kurallarından uzaktayım.
Uzaklara bakıyorum.
