Derin bir çığlık ile, ev ahalisini uyandırmanız an meselesidir.
Sesinizi kısmak için, ellerinizle ağzınızı mı kapatmazsınız, elinizi mi ısırmazsınız, şebek gibi binbir şekle sokar insanı.
Saniyeler sonra geçer, ama canınızdan can alır sanki.
Yalnızsanız sıkıntı değil de, yalnız değilseniz ev ahalisini korkudan zıplatıp, yüreklerine indirmemek için, ağzınızı kapatıp, parmaklarınızı ısırarak boğulmuş çığlıklar atmanıza neden olan Allah'ın belası kramptır.
Neyse ki altı yedi saniye sürüyor yoksa aklı kaçırmamak mümkün değil.
yok böyle bir acı sanki kemikten eti ayırıyorlarmış gibi bir acı olur. saniyeliktir ama o saniyeler içerisinde çok can yakar. geçmesiyle rahatlarsın fakat bacağını hareket ettirdiğinde acıyı hissedersin. ertesi sabaha izlerini bırakır yürümeye başladığında acıdığını hissedersin bir müddet sonra geçer.
bugün öğle vakti kestirirken yaklaştığını hissettim, yataktan fırladım ama kasım kasım kasılmaya çoktan başlamıştı bile. aşk acısı falan hikaye, çaresi olmayan tek acı bu ya.
aşırı yorgunluklarda ve uzun otobüs yolculuklarından sonra uyunduğunda görülebilen durum, inletir. potasyum eksikliğine dayanır ki muz falan eksik etmemek gerekir. olay vukuu bulduğunda acilen bir toplu iğne devreye girmeli, erkekler içinse daha basiti bacak kılları çekilmelidir.
