günün karmaşa ve kargaşası yüzünden kendi düşüncelerini duymakta zorlanan bünyenin yalnız kalabildiği ilk vakitte kendisiyle hesaplaşmak için aklından geçirdiği olasılıklar veya sorulardır.
o şehir mi, bu mu?
onu mu seviyorum, onun beni sevmesini mi? vs. vs.
yer yer günün kafadan geçirilen kısa bir özetini kapsayan düşüncüler silsilesi. feci bir odaklanma hâlinde uykuyu kaçırtıcak cinsten.
default olarak yastığa konur kafa, gözler kapanır, karanlığın kollarına verilir beden. cins olmayan her kişi gibi saniyesinde uyunmaz ve beyin reklam geçer gibi kuşak kuşak görüntüleri geçirir sıra sıra.
huzurlu mutlu bir insanken ; oyh yastığa bak ya adamlar sanki benim için yapmış diyerek bir garip halde tık diye dalmak ki düşünmeye fırsat vermez bile. fakat ertesi güne sarkan işler ve bir çok plan varsa kişi kendini dinlemek için en güzel yer olarak uyku öncesi anı seçer bir kaç örnek verilmesi gerekirse;
sınav endişesi içerisindeyken; sabah kalktığımda ıupac adlandırmalarına bakayım fenilasetilen neydi??
gerçekten kayıpları varsa: sanırım kaybedecek bir şeyim kalmadı, sabaha uyanmak istemiyorum..*
annesiyle uyuyorsa : anne ne zaman gidicen sen diye sorar duruma göre ya sevgiliye sms çekilecektir yada odada başka kimse yoksa en son onu duymak istenilcektir bu yüzden buradaki cümleyi herkes sevgilisinin bol kullandığı veda şekliyle doldurulmuş varsayılabilir.
yurtta odada en az üç kişi daha varsa : of nedir bunlar ya kimyasal silah her biri mübarek ne zaman temiz havada uyucam ben?
bide uyumak vardır düşünmek istemeden uyumak genelde sölenen bir şey yoktur ama içten gelen isyan çığlıkları kontrolü öyle kaybettirir ki bakmışsınız 8 gün konuşmamışsınız.. haliyle en önemli hatırlanması gereken son cümle burada saklıdır ama bilinmez bilinmek istenmez , kendimize bile itiraf edemediklerimiz
çarşamba geceleri.....
kurtlar vadisinde bu hafta ne olacak?
memati öldümü?
muro ölecekmi?
iskender büyük ne ayak?
hakan körmü?
deli hikmet neden böyle davranıyor?
polat'ın babası ermişmi?
güllü erhan ne zaman milli olcak? v.s **
