bilgisayarla çok uğraşırım ben. uğraşırım derken çok da anlamam açıkçası vakit geçiririm sadece, nette takılırım, müzik dinlerim, film izlerim, ders çalışırım. bir öğrenci olduğumu da göz önüne aldığımızda zaten hayat çoğunlukla bunlardan ibaret olduğundan ötürü baya baya kaynaştık birbirimizle. severim de keratayı. neyse ya başka bi şey anlatacaktım ben.
bir akşam bu yaratık canlanıp kendi kendine açıldı sözlük. yemin ediyorum ses gelmeye başlayınca kafamı bırak tek bi saç telimi bile çıkaramadım yorgandan dışarı. neyse ki sonunda cesarete gelip bi panikle fişini çekebildim. * ertesi gün her şey normaldi. sonra bu yine ara ara yine açılmaya devam etti. hatta bi kaç kez ben evde olmayınca annemi de korkutmuş. kıyamam ya. neyse.. ben de alıştım zaten bi süre sonra dedim "naneli limonata saçmalama, makine bu. zaten her gün ısrarla gece üçte açılıyor. bi halt yapmışsındır yine."
