Beni çepeçevre kuşattın,
Elini üzerime koydun.
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi,
Başa çıkamam, erişemem.
Nereye gidebilirim senin ruhundan
Nereye kaçabilirim huzurundan?
Göklere çıksam, oradasın,
Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
Seherin kanatlarını alıp uçsam,
Denizin ötesine konsam,
Orada bile elin yol gösterir bana,
Sağ elin tutar beni.
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın,
Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,
Gece, gündüz gibi ışıldar,
Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
Mezmurlar 139:6-12
Lisedeyken okul hırkamı koymak icin kullandığım sıranın altında Sadık Hidayet’in Kör Baykuş’unu buldum bir gün. ilk sayfasına da bu şiir yazılmış, kim olduğunu hiç öğrenemedim. Belki başkasınındır diye sınıfta herkese sormuştum. Gerçi yerlerimizi hiç değiştirmezdik ama yine de sormuştum. Yıllar geçti neleri unuttum ilginçtir bu hala ezberimde.
