gece el ele uyumak istenen kişi

acaba şimdi ne yapıyordur diye her gün binlerce defa sorduran, bıkmadan usanmadan özleten, yokluğuna küfrettiren, geceleri geç yatan, sabahları sinirli kalmaya sebep olan, en nihayetinde siktir olup gitmiş olan varlık. varlık dediğime bakma bendeki canı sıkılan doktorun reçetesine çizdiği kalplerin ifade ettiğinden daha az değil. herkes bir başkasına ait olur zamanla fakat benimki sadece bana ait. elele sımsıkı.

Dört gündür ellerimiz cepte geziyoruz sevgili olsa da yine tutamayiz elini.

Nasıl bir Psikolojiye soktun bizi amk.

Yoktur o kişi.

Var da yok gibi. Seviyo da sevmiyo gibi. Tanımlayamadığım kişidir.

erol taş.
evet, ta kendisi.

Şu an tek basına yatağında uyuyor. Hayat bazen Çok acımasız.

kate upton tabii ki.

uzaktır. yakın olsaydı istenme kelimesi başlıkta olmayacaktı. bu durumda kendi elini tutup uyuyan insan daha mantıklı davranmış olur. istedin de olduysa memelerinden tutup uyuyacaksın, tabii uyuyabilirsen. ohh mis.

kimse sanırım.

Mesafeler vardir. Mesafeler daima can acitir. Ama hicbir sey mesafeler varkenki hali kadar güzel olamaz.

Özlem duyulan ayparçamdır.

bana kalırsa insanın en değerli varlığı ailedir aileninde temel yapıtaşı annedir. anne kokusu vardır bide 2 ay falan bi ayrı kalın anlarsınız. aileniz haricinde kimseye bu kadar değer vermeyin, üzülürsünüz. anneler hem anadır hem baba hem abi hem abla hem aşçı hem temizlikçi hem arkadaş hem doktordur. uzun lafın kısası el ele tutuşup uyumak istediğim biri varsa 1.sıradaki isim bitanecik annemdir.

eski sevgilidir.*

Hala unutulmayan ama sevilen eski sevgili. Şu tabuyu bi değiştiremedim ya. Kendimden soğuyorum.