Yaz mevsiminde her gece yaptığımdır. Gökyüzüne bakıp geçen uçaklara, istanbul'un ışık kirliliğinden dolayı zar zor gördüğüm birkaç yıldıza bakıp düşüncelere dalarım. insan kendini bir yere ait hissetmek ister ya. işte ben kendimi hep gökyüzüne ait hissettim. Tanıdık gelen birinin gözlerinin içine bakarmış gibi...
insanın kendisini dinlediği zamanlardandır. bir de yıldızlı bir geceyse değme keyfime. içim içime sığmazken ya da ev bana dar gelirken kendimi hep balkonda bulmam da bu yüzdendir. en ilginç, en mantıklı fikirler hep böyle zamanlarda aklıma gelmiştir.
bir diğeri için;
(bkz: yalnız başına yürümek)
