çoluk çocuğun diline düşmektense, bir mağlubiyet akşamı sakince sigara yakmayı bilmektir, yine de başını dik tutmaktır. sadece türkiye' de yapılan maçlarla değil, avrupa' da yapılan maçlarla da mutlu olmaktır. dalga geçeceksiniz değil mi? ' hala uefa kupasından bahsediyorsun ' diyeceksiniz öyle değil mi? gurur duyun! hakaret yağdırdığınız, dalga geçtiğiniz o takım 5 yediğiniz arsenal' i yenip uefa kupasını aldı. maziymiş! sizin avrupa kupanız var mı? alın da öyle konuşun!
tanım: fenerbahçe' nin güzel oyununu ve galibiyetini tebrik ederken, ağzından salyalar akarak galatasaray ile dalga geçen terbiyeli(!) insanlara kahkaha atarak bakmaktır. sözüm gerçek fenerbahçelilere değil, onlar kendini biliyor, alınlarından öpüyor ve onları tebrik ediyorum.
sabır gerektiren, en az meslek kadar özverili iştir. rakip taraftar böyle insanlarken galatasaraylı olmak zordur harbiden. bak biz övünüyor muyuz zenitliyiz diye? cska dediğin mıymırık adamlar lan işte?
türk insanında "filmi beğenmedik" yoktur. bizim eleştirmenlerimiz yönetmene oyuncu önerir, isimlere rol biçerler. futbol dünyamızda da bundan farklı değil. "muhtemel onbilerini" sahada göremeyenler skora bakıp muhtemelen filmin sonunu beklemezler. bu filmin 3060 dakika olduğunu unuturlar. seyrettiğimiz kısım henüz dolmamış olmasına rağmen kesin ve net konuşurlar.
biz galatasaray'lıların ise bildiği bir şey var. yeşil sahaların ford coppola'sının, 16 altın portakal, 1 altın palmiye, bir de oscar'ı var.
galatasaray taraftarı filmin sonunu beklemeyi de, yönetmeni ve 25 kişilik oyuncu kadrosunu alkışlamasını da iyi bilir ali sami yen'de...
yaşadıklarımızdan öğrendiğimiz budur...
içinin yağları eriyenler mi?
onlar* ellerinde cips dolu taslarla, televizyon karşısında olacaklar, şişecekler şişecekler ve bom !
herkese nasip olmaz, cunku herkes kendini galatasaray'la ozdeslestiremez. istanbul'a yarin gelmis parali isadami muteahhit vurguncu kendisine en yakin febe'yi gorecektir haliyle. galatasaray'in ozel bir terbiyesi vardir, ve gorece icine kapanik bir camiadir, oyle her parayi bastiran baskan ya da yonetici olamamaktadir.
gelenektir. bir yas büyüğüne abi demektir. tarihi fark yediğin ezeli rakibinin elini sıkabilmektir. herkes artık bittiğini düşünürken arkana bakadan devam etmektir. kara para aklayıp milyon dolarlara yıldız almaktansa altyapıdan yıldız cıkarıp gerektiğinde türk milli takımını tek basına olusturabilmektir. dünyanın en büyük takımları arasında adının gectiğini bilmek, bir zamanlar o sıralamada 1. oldugunu görmektir. asalettir. spor sayfalarında kavgalarla manset olmaktansa centilmenlik haberleriyle ara sütunda yer almayı tercih etmektir. eliyle attığı gölü iptal ettirebilmektir.
isterse 13-0 yenilsin yine de "bu takımdan adam olmaz" cümlesini kurmamaktır.
yıllarca hiç bir başarısı olmayan ama herseferinde hakedilmiş o başarı için ya tesadüf yada o artık geçmişte kaldı şimdi neyapıyorsunuz ona bakalım feryatları içinde kanter içinde kalan takım taraftarlarının fesat gözleri arasında iyi günde yada kötü günde takımını desteklemektir galatasaraylı olmak.
bu arkada$lara gore 2 sene oncesinin uefa kupasi sahibi cska moskovafenerbahce'ye elendigi icin 'cok kotu & cok vasat takim'dir. 8-9 sene oncesinin uefa kupasi sahibi galatasaray ise hala 'avrupa'nin krali' falandir. *
