galatasaraylı olmak

Adnan polat ve adnan sezgine rağmen galatasaraylı olmak, yani türkiyenin en sabırlı insanıdır.

adnan x 2'den nefret etmek buna karşın diş sıkmaktır.

gerçi sıka sıka diş kalmadı ama... neyse artık.

bir nevi dünyada tek olmaktır. (bkz: milenyum kupası)

büyüklüğü somut gerçeklerle anlatabilmektir.

şu sıralar saha içinde mustafa sarp - ayhan akman - barış özbek üçlüsüne, saha dışında da reykart - adnan polat - adnan sezgin üçlüsüne katlanmaktır.

aslında ilk üçlüye servet çetin - aykut erçetin - hakan balta üçlüsü de eklenebilir. bi mahsuru yok benim için.

http://ulanfutbolseviyoru...e-ragmen-galatasaray.html

hayatınızın hatasıdır.

uzun bir zamandan sonra hiç takım tutmamaktır.

Böyle günlerde göğsünü gere gere galatasaraylım diyebilmektir.
Ben fenerbahçeli olarak diyorum. Galatasaraylılardan da aynı şeyi bekliyorum.

şanlı şerefli bir geçmişe sahip olmak.

sezonun başlamasıyla birlikte sinir ilaçlarına ihtiyaç duymak.

tromso ve karpaty lvıv facialarına aldırış etmeden delice sevmektir.
en kötü gün bugünse bugün de galatasaray.

yaratılanı yaradandan ötürü sevmek gibi bir şey.

herşeye rağmen tribüne gidip

başarılar gelir geçer
asaletin bize yeter

diye bağırmaktır...

--spoiler--
galatasaray 'lı olmak !!!
galatasaraylı olmak kedi takımına '' küfür etmek '' değildir !
galatasaraylı olmak ''oyuncusunu yuhalamak oyuncusuna hakaret etmek'' değildir !
galatasarayli olmak;
armaya , formaya ve renklere aşik olmaktir ! galatasarayin i̇yi̇ gününde deği̇l her zaman yaninda olmaktir !

şayet kendi takımına armasına futbolcusuna her ne koşulda olursa olsun hakaret eden galatasarayli deği̇ldi̇r !

bizler hayatını galatasaray'a adayanlar olarak sözde galatasaray'lı olanları aramızda yerlerinin olmadığını düşünüyoruz...

saygılarımızla
--spoiler--
Adnanlara kalmadı bu parçalı forma!

anlatılmaz yaşanır, olunmaz doğulur bir olgudur; galatasaraylı olmak.

babayla birlikte reşit olmadan çiçek pasajında Borussia Dortmund maçını izleyebilmektir; galatasaraylı olmak.

alpaslan dikmen'e vefa borcunu tribünlerde ödemektir; galatasaraylı olmak.

tarihe tanıklık etmektir aynı zamanda; galatasaraylı olmak.

hagi'nin monaco'ya attığı golü her defasında hatırlayıp 'vay anasını nasıl goldü lan o öyle' diyebilmektir; galatasaralı olmak.

henry'nin yaptığı kafa vuruşunda taffarel'le birlikte doksandan topu çıkarmaktır; galatasaraylı olmak.

uefa kupasını, süper kupayı tüm takımla beraber kaldırmaktır; galatasaraylı olmak.

fenerbahçe'den altı yiyip, 'bizde size yedi attık yedi kişiyle' diyerek altta kalmamaktır; galatasaraylı olmak.

tüm olanlara rağmen ezeli rekabet, ebedi dost sözünün hakkını vermektir; galatasaraylı olmak.

tüm takımların avrupa maçlarında onların yanında olmaktır; galatasaraylı olmak.

futbol aşığı olmaktır; galatasaraylı olmak.

ona aşık olmaktır,

kısacası...

aşkın kendisidir; galatasaraylı olmak.

Beşiktaşla kardeş takım gibi gözüken fakat düşman gözüktüğü fenerbahçeyle kardeş olan bir takımdır .

1905 yılında galatasaray takımı ile aynı yıl doğmaktır galatasaraylı olmak. bunun en canlı örneği fatma ninedir. 17 ekim 2010 galatasaray mke ankaragücü maçına özel davetli olarak ali samiyen stadında olacaktır. helal olsundur!!

buradan

benim için bir ayrıcalıktır.

son zamanlarda kanser olma nedenidir, acıyı çeken anlar!

yine de ruhunuzda ondan bir parça olduğunu hissetmek hiçbir şeye değişilmez, kalbinizden hiç gitmeyecek olandır ne de olsa. tüm hayattan kopmuşken, yapmaktan zevk aldığınız her şeyi terk etmişken bile terk edilemeyen tek şeydir galatasaray, aşk her şeye değer!

galatasaraylı olmak sadece sarı-kırmızılı taraftarı görmek için yağmura rağmen mecidiyeköy'e yürümektir, ali sami yen'i her gördüğünüzde ürpermektir, aşık olmaktır.

bileklik 7 lira.
atkı 25 lira.
10 numaralı forma 40 lira.
galatasaraylı olmak paha biçilemez.

çok başka bişey, duygu, kimlik, benlik artık ne dersen. olmayan anlayamaz deriz ya hep öyle bişey işte galatasaraylı olmak. ezeli rakibini yenmenin, kupanın, ezeli rakibe yıllardır yenilmenin, şampiyonluğun da ötesinde. ne uefa kupası olduğu için daha fazla seviyorum galatasaray'ı ne de fenerbahçe'yi yıllardır kadıköyde yenemediği için daha fazla kızıyorum. kendini bildin bileli sevginin zerre değişmemesidir galatasaraylı olmak.

doğduğun gün bir galatasaray havlusuna sarılarak başlayan, ömür boyu formasını sırtında taşıyarak devam eden bir duygudur.
(bkz: aşktır)
galatasaraylı olmak sevgiliyle ilk buluşnaya bile yanına en sevdiği galatasaray ürününü alıp gitmektir, 105 yaşına bile gelsen galatasaray atkısını boynuna sarıp maça gitmektir.
(bkz: anlatılmaz yaşanır)

bazen urfa acısı bazen de antep baklavası ama genelde kuru fasulye pilav...

vazgeçmemektir.