mavi patiskaları yırtan gemilere eşlik eden güzel martı: söyle bana, nedir seni böyle denizden ekmek çıkaran sebep? neden kanatlarının beyazlığı havada ılık ılık öylece donup kalıyor? neden, kanatların tek dizelik şiir sadeliğiyle aşağı süzülürken, o rüzgarlı havada bile titremeden kalıyor?..
buğulu gözlerim çöl sıcağında titreşirken, senin bu donuk salıngacını, havada kalan yanılsamanı görüyor ve duyuyor.
+ ne o, balık bulamadın mı? olsun ziyanı yok. simidim ne güne duruyor?
artık aç kalacağım demek...oysa ben neler neler istemiştim ikinci sabah uykularımda. gecenin sabaha erdiği o dönence zamanda, sahip olduğum dişinin kanadında bir yuva sıcaklığı düşlemiştim..hani hep derler ya "yuvayı dişi kuş yapar"...aklıma nedense bu dişi kuşların en büyüklerinden leylek yuvası geliyor..tuhaf değil mi? sahi tuhaflık denen şey aslında; kimsenin göremediği gökyüzünde asılı kalan beyaz martı beyazlığı gibi bi! şey işte. nerde kalmıştık?..evet.. leylek...sanki kuş değil başka bi! mahlukat.
martılardan uzaklaştım iç bölgelere çekildim. çünkü, tuzu kuru bi' iklimdeyim.
içimde terkedilmişliğin soğuk ipuçları var.
+hadi yakala!
kanatlarım; öyle hava boşluklarına inat öyle çekimlere tezat açılırken, beyaz düşlerimin en çığlık yerinde karanfildin denizime düşen. o yüzden kanatlarım havada seken bir kurşun...gökyüzüne açılan bir nefes...mavi düşlerimde bir iz...kelebek kanatlarımda bir renk...
işte bu yüzden; gönlüm razı değil hiç bunlara. n'olur artk ses etme..gevşek kanatların kalbime sessizce çırparken, ben işte bu hava akımının tam içindeyim...ve seni görmekteyim. senin cesaretin benim kalbim..işte bu tam bir resim..
+ kanatlarım artık senin!
asılı kalmak gökyüzüne..maviliklerde boğulmak mıdır? yoksa beyaz bulutların pamuk kanatlarında kaybetmek midir kendini?...
gökkuşağı renkleriyle çerçevelenirken içimdeki renkler ve hiç bilinmedik renkleri özlerken ben , birden karşıma çıkan sadelikle şaşırıyorum sana.
işte: pamuk kalbinden taşınıyorum.
şimdi gidecek yerim yok. aşk sarı bir hüzün artık. hüznün buğday başağında harman vakti..içime batan oklar, bir burçağın gökyüzüne uzanan sivri ama kanatan hali..sahi, şimdi sen, baharda yemyeşil gökyüzüne uzanan asi bir yeşil gibi misin? aşkın sürüklediği o mavi gökyüzüne göz kırpan yeşil bir hare misin?
+ martı beyazlığı sahi, nerelere geldi!
