türkleri ve müslümanları sevmeyen faşist yazar.isa haçının,yeniden ayasofya'ya dikilmesi ve başında uzun zamandan beri rusya'nın bulunduğu ortodoksluğun son sozü olacaktır.
budala,yer altından notlar, suç ve ceza ,delikanli,budala , karamazov kardeşler (ciltli) romanlarini okuduğum, romanlarında müthiş karakterler yaratmış hayatıma yön veren ,edebiyatta çığır açmış büyük yazar.
şöyle bir sözü mevcuttur :
hayat acı vericidir, hayat korku doludur ve insanoğlu mutsuzdur. insanoğlu hayatı seviyor. acıyı ve korkuyu sevdiği için hayatı seviyor. yaşamak acı ve korkunun karşılığında verilmiştir bize.
en büyük aldanmamız budur '
-8 yıl ilköğretim, 3 yıl da lise, eder 11 yıl. 11 yıl boyunca bu cocuklara neden hic dostoyevski okutmazlar hic düşündünüz mu?
+...
-birşeylere uyanmasınlar diye.
off diyorum. Keşke Leyla ile Mencun'daki gibi çıkagelip bizimle yaşasan * Bir anlasaydık sen nasıl bir insandın? Gerçekten bizden miydin? Yok ya olamazsın. Sana kim ulaşabilir? insanı bu kadar iyi analiz edip , senin kadar güzel tasvir edebilir ? Senin sadece Suç ve Cezan bile bu hayatın yaşamaya değer olduğunun kanıtı.. Senin gibi olabilmek değil ama dünyada senin gibi birinin yaşadığını, yazdığını bilmek bile heyecan ve umut verici..
insanin normal anlarda yapmayacagi seyleri yapiyor olmasi. ne guzel yaziyoruz konusuyoruz. yazdiklarimiza konustuklarimiza uyumiyoruz. bilinc altimiz kotu oluyor hatta.
insanin yapamayacagi sey yok.
yasamak icin.
hatta bir seyi elde edebilmek icin.
evet insanin yasi ilerledikce. insan bazi durumlarla karsi karsiya gelince. insan aci merak ozlem nefret yasam mucadelesi gibi her seyi anda anda icinde yasarken. daha iyi anliyor bu adami. nasil buyuk bir yazar hayret ediyor.
cennete girmesini istedigin kisiler listesi olsa tanimadiklarimdan ilk onda olurdu bu adam.
insanin eli kesilir. cani yanar. ne aci ceker ha. iste onu sinema tiyatro kelimeleri edebiyatin psikolojinin tibbin anlatamamis.
bu adam o bicagin acisini kani o duyguyu anlatmis. anlatabilmis. sanki senin elin o an kesildi gibi hissetirmis.
"hüzünle yalnız kalır insan, tam anlamıyla yalnız ve hatta yazıklanacak bir şeyi bile olmaz. hiç, tam olarak hiç. çünkü kaybolup giden her şey, her şey hiçtir, aptalca, yuvarlak sıfır, yalnızca hayaldir."
keske ahkam kesip durmasaydi. ne yaziyorsun ki. git hayatina bak. once onu duzelt. evet bunu dusunen kasarlar var.
oysa yazmak baska uygulamak baska. dunyanin en sorunsuz basarili insanlari psikologlar olmali mutlusu. o mantikla balarsaniz.
hatta tum imamlarin cennete gitmesi lazim.
kicindan anlayan cahiller var bu adami.
sirf bu yuzden bile buyuk bi yazar.
ya bu adam gerçekten yaşamış olabilir mi? sahiden böyle bizler gibi uyuyup uyanıp yemek yiyip bu kitapları nasıl yazmış olabilir? bir olaya dümdüz bakarken, hayır başka ne olabilir ki diye düşünürken önümüze yüzlerce bakış açısı koyan bir adam. okuduğum kitaplarında sıklıkla, ha işte bencede öyle ya, diyorum. ismi son kez anıldığında ölürmüş derler ya insan, dostoyevski sonsuzluğa adım atmış durumda.
