kahverenginin derisi soyulurdu
sokulurdu mutedil bir gülümsemeyle romans
$airler a$kı bir günde uyur buldular
kalıntılar arasında kur$unlanan ordu
ben yalnızca, hüzünden bir pardösü, istedim
kim bilir yalnızlık bitince artık ne ba$layacak
ve kim bilir en büyük sevdalar kimler içindi
ve biz ki dünyanın tetikleri,
bir yer vardı bir yer vardı $imdi hatırlayamadığım
hani, insanların cümbür cemaat gelip
ölümle alay ederek tek ba$larına gittikleri!
bir cinnet ya$anır da
ardında ılık bir orgazm bırakır ya,
orda etini, sütünü, rengini a$arak
uzar uzakla$ır büyür junior sardunya!
oysa ben oyuncaklarıma acıyı çoktan öğrettim
anlattım onlara, hesse'in romantik ölü gençlerini
ben oyuncaklarımı hiç öpmedim
hep onlar sarıldılar bana...kim bilir
yalnızlık bitince artık ne ba$layacak
kim bilir neyi tanımlayacak hiskara'mızın örttüğü gece
ölüm! öyle uygun gördü
uydumuz olan $eytan
onu kerhaneye götürmedik diye bize küstü!
