muhtemelen bunların en başında iyiyim gelmektedir. iyiyim herkes tarafından ezberlenmiş, hal hatır sorulunca artık refleks olarak ağızdan çıkan bir söz halini almıştır. oysa ki durumu en kötü insana bile bugün hal hatır sorduğunuzda ilk verdiği cevap iyiyim ya sen nasılsın oluyor.
"tanıştığımıza çok memnun oldum." oysa henüz beni tanıştığımıza pişman etmemiş olman, gerçekten hiç bir zaman pişman etmeyeceğin anlamına gelmiyor. hem çok memnun olmak zorunda da değilim aslında ama sen bunu zannedersen sen de daha mutlu olursun falan filan...
-nasılsınız? (yapmacık.)
+kötüyüm. (burada şok oldu karşı taraf.)
-aa nasıl ya kötüsünüz? (sahte bir şaşırma filan.)
+kötü değilim, bok gibiyim hatta. (iyiden iyiye dumur.)
-neden kötüsünüz, ne oldu, kötü bi olay mı oldu? (he amk, soruya bak. ben manyağım zaten, iyi şeyler olduğu halde kötüyüm diyorum.)
+dünyadaki salak saçma zihniyetler, yalanlar, ikiyüzlülükler yüzünden kötüyüm. ya da neyse ya, iyi günler size.
psikolojim sağlam bozuldu artık. böyle konuşur oldum.
