fm de alinan sampiyonlugun yasattigi duygular

football manager efsanesinde yaşanan, iç içe geçmiş efsaneler bütününün yarattığı heyecan dalgaları, kişiye yaşattığı duygulardır. monitörde hareket eden noktaların insanı nerelere götürebildiğini anlatır, insanın aslında ne kadar basit bir yaratık olduğunu, birşeye şartlanınca herşeyi unutabildiğini gösterir bu noktalar. kim ölmüş kim kalmış, galatasaray kazanmış mı; o bile umrunda olmaz adamın. genç yetenek aramaya, ikinci yarıdaki performansını düzeltmeye, yönetimle ilişkileri iyi tutmaya çalışmaktadır.

anlatmaya çalışmakla anlatılamayacak, fm'de alınan şampiyonluk sonrası yaşanan duygulardır. ligin son maçını ya da şampiyonluğun garantilendiği maçı 90 dakika oynatıp forma ve atkılarla izlemek, maç sonunda ağlayıp evde koşuşturmak bunlara örnektir. fm'deki şampiyonluğun gerçektekinden neredeyse hiçbir farkı yoktur. o gece şampiyon olarak uyursunuz...

her yeni çıkan fm daha zor olduğu için yıl geçtikçe çoşkusu artan duygulardır. fm 2009 itibariyle lig ikincisi usanmadan 25-30 hafta kovalıyor. şampiyonluğun tadı da farklı oluyor.

sozlukte ki futbolla ilgilenmeyen erkekler ya da bayanlar tarafindan sacma gelebilir ama sozluk managerlerinin hak verecegini dusundugum,
paranin satin alamayacagi seylerden biridir.

evin içinde tur atmanız gibi sevinç gösterilerine sebep olabilecek harika duygulardır.

averajla şampiyon olan biri olarak benim için harika bir duygudur, 1 averaj farkıyla şampiyonluğu almıştım, hiç save load yapmadım sözlük.