özendiğim, 'neden ben de böyle konuşamıyorum lan' dediğim tiplerdir kendileri. anlaşılmayan, entellektüel kelimeler kurmaları ile gönlümde taht kurmuşlardır. severim kendilerini. genelde şu şekil diyaloglar geçer aralarında;
''-sartre'yi bilir misin?
+a, evet bilirim. sartre çok mühimdir. zira varoluşçuluğu kendi yarım yamalak gördüğü miyop gözleriyle karanlık kuyusundan görüp, çıkartabilmişdir. simone de bowier adlı bayanı etkileyebilmesi de bilgisinin derinliğindendir. vs.''
büyük bir yaradır efendim. Aslında başlık her ne kadar da yanlış bir kavramdan hareket ile kurulmuşsa da toplum içinde "felsefe"nin nasıl algılandığı bağlamında oldukça aydınlatıcıdır. şimdi efendim ilk entry'de cümle içinde felsefe" boş ve çok konuşan,birisi hakkında bir şey bildiğini zannedip de kurduğu cümlelerin içeriğini dolduramayan kişi olarak beliriyor. işte bizim ülkemizde felsefe bilhassa genel olarak bu şekilde algılanıyor. maalesef bunun bittiği yerde "gerçek felsefe" başlıyor. Felsefe, aslında kullandığın kavramların içini doldurmaktır. biraz da bu nedenle tüm Hint-Avrupa dillerini atası olan Yunanca ve Latince öğrenerek temel metinlere inilir.
Bundan dolayı başlık "kavramsal" olarak yanlış açılmıştır; "boş konuşan" şeklinde değiştirilmesi gerekir; ikincisi pek güzel Türkçemizde felsefe ile boş kelimelerinin bazı kullanımlar ile -vah vah ki-birbirini ikame eder konuma gelmesidir.
