"basit seylerden zevk alamamaya yaramaktan baska bir halta yaramiyor felsefe" bu çok ironik bir cümle ya. Bunu da sağlayabilir tam tersini de sağlayabilir. "Kontrol edemeyeceğin şeyler için üzülme"meye, küçük şeylerden zevk almaya da başlayabilirsin kendini dipsiz bir karamsarlıkta da bulabilirsin. Seçim meselesi bu. Felsefe sana tek bir yol sunmuyor bence. Ben de yeni başladım ilgilenmeye. Ve eskisinden çok daha iyiyim ruhen.
beyler, sevgili yazar her bi halti hazir olarak aldigi ve gece gunduz cep telefonunda snake oynadigi icin bu hale gelmis. canim benim devam et sen, biz seviyok ya felsefeyi.
felsefenin saçma olduğu pek tabi iddia edilebilirdir. fakat bunu temellendirmek gerekir. neymiş efendim düşünüyorsa varmış demek, felsefeyi saçma bir disipline indirgemek için yeterli değildir. hatta komiktir. ya da daha açıkçası bu düşünme biçimi -ki biçim bile değil- kişinin saçmalığının tescilidir.
felsefe hakkında böyle bir eleştiride bulunabilmek için genelinde 2500 yıllık felsefe tarihine hakim olmak gerektiği gibi, özelde de descartesın kartezyen felsefesini, tıpkı kendi adını soyadını bilir gibi bilmek gereklidir. yani çok kitap okumuş olmak gereklidir. ama gerçekten çok kitaptan bahsediyorum. 10 tane falan değil anlatabiliyor muyum? üstelik bu kitaplar bilmem kaçıncı sınıf aşk romanları falan da değil. ciddi imgelem ve muhayyile gerektiren kitaplardır. bunları okuyup, kavrayıp, hala felsefenin saçmalık olduğunu iddia eden birileri olursa, bu konuyu tartışmak elbette ki zihin açıcı olacaktır. ama ciddi argümanlarla temellendirilmiş bir eleştiriden söz ediyorum. bazen -tıpkı şimdi olduğu gibi- karşılaştığımız cinsten komiklikliklerden değil.
