başarı kavramlarının, çoğu insandan farklı olması yüzünden olabilir. sonuç olarak, bize 'onlara başarısız demek değil' bok yemek düşer.
tabii, felsefeciliği hakkıyla yapanlar için.
Gerçekten ulaşılması gereken nokta mutluluk ise bu büyük yoksulluk içinde dahi fikir ve erdemle ulaşılabilecek noktadır. Hayatta başarısız olma genellemesinde bulunan kişi sanırım çocuklar duymasın izleyicisi olmalı diye düşünüyorum. Ismini hatırlayamadığım hani şu felsefeci rolünü oynayan kişiden yola çıkarak genelleme yapması muhtemel diye düşünüyorum. Başarının ölçüsü toplum için paradır. Para zevke ulaşma aracıdır. Oscar Wilde'ın Dorian Gray'inin çok güzel bir sözü var. Şöyle diyor; "sana yemin ederim zevk ile mutluluk aynı şeyler değiller." evet asıl başarının ne olduğunu değerlendirmeli bu hedonist olarak bile değerlendiremediğim toplum mutluluktan da zevkten de mahrum kalmaya mahkum diye yorumlanabilecek nietzsche'nin bu dahil bütün genellemeler yanlıştır sözüyle bitirmek istediğim durumdur.
