Anladığım kadarıyla basit ya da ortalama denebilecek zorlukları atlatanlar bile kendini feleğin çemberinden geçmiş sayabiliyor..
(bkz: herkesin en büyük dert bende diye düşünmesi)
sonunda ciddi manada önceki durumunuza göre fark yaratamadığınız sürece avuntudan başka bir şey değildir bu durum.
zaten sadece bir kez yaşama şansınız olan bir ömrü acıyla, sıkıntıyla geçirip sonunda küçük zaferlerinizle yitinmek zorunda kalırsınız. oysaki dünyada çok kolay hayatlar yaşayan bir sürü insan mevcut.
size düşen ise mecburiyetlerle yaşamak zorunda kalıp bir iki ufak başarı elde etmek ve daha beteri olabilirdi diye kendinizi avutmaktır.
feleğin gerçekten çemberinden geçmiş olabilmek her gün okuduğumuz başarı hikayelerinin baş aktörü olabilmektir. diğer senaryo feleğin içinde kalmış olmaktır, geçmek değil. tabi bu benim görüşüm.
