cahil yobazların söverek örtbas etmeye çalıştıkları gerçektir (biseksüel düzeltmesiyle...).
söz konusu cahillerin tek biri ortaya koyduğumuz kanıtlara itiraz edemiyorlar ama sik kafalarıyla akıl(!) yürüterek "şu şöyle olsaydı, bu böyle olur muydu?" diye saçmalayıp, üstüne bir araba sövüyorlar.
olurdu ve de oldu yavrum. sen bilmezsin, zira senin sıçtığın bok daha marmara'ya varmamış... ne tarih bilirsin, ne edebiyat, ne de dünya ahvali... kıt bilgiyle akıl(!) yürütmek ancak cahillerin cesaret edeceği küstahlıklardandır ve işte ancak böyle hazin sonuçlar doğurur. sanıyorlar ki ortaya koydukları itirazlar bir tek kendilerinin aklına geliyor, bizim gelmiyor! bilmiyorlar ki kitap okumayan cahiller olarak dünya ve tarih hakkında bildikleri son derece sınırlıdır. sadece bir "kelle" ile "çok daha işlek bir kelle + yüzbinlerce sayfa"nın aynı şey olduğunu sanıyorlar.
şu rezillerin haline bir bakın! dünya bunlara ne kadar kolay! boyunlarının üstüne kafa sandıkları bir göt yerleştirilmiş diye, bilgi edinmeye zahmet etmeden, sırf onu kullanarak her bir şeyin doğrusunu bilebileceklerini sanıyorlar! cahil cesareti işte...
Bir Fatihin ve diğer padisahlarin ibne oldukları yalanı aciz düşmanların atmaya çalıştığı iftiradır. Birde ibne olsa ne olacak diyenler varya ibnelik kötüdür bırakın bu işleri yok ne farkı varmış yok ibne değilde escinselmis. bunlar yozlaşmış kıçını yıkamaktan aciz cinsel hayatları sokaktaki köpekten farksız ecnebi safsatalarıdır.
Ben gayim demedigi sürece iftiraya girer kanit nerde he kanit aksam vurdurdugun götün degilmi gavat.
Tanim: tarihi bir sahsiyete iftira.
Ayni seyler atatürke söylenenler içinde geçerlidir.
bunu kötü bir iftira, suçlama olarak gören zihniyeti ortaya çıkarmıştır.
Normalde sorsan escinsellere saygiliyiz derler. Sevdiginiz bir insana escinsel denince boyle sinirleniyorsaniz icten ice ne kadar saygı duydugunuz belli.
hayatında hiç divan edebiyatı veya şehrengiz veya orjinal kaynaklardan tarih okumamış olan, yalancı abilerinden duyduklarıyla kafasında kurduğu hayal alemini tarih sanan cahil yobazların inkar ettiği gerçektir ("biseksüel" olarak ele alırsak).
"fatih in şeriatla yönetilen ve ifşa edilmesi şahitlik olan suç olan bir devlette..."
bak sen! ifşa edilmesi suçtu öyle mi? ya aralarında fatih'in kendisinin ve veziri ahmet paşa'nın da bulunduğu şunca divan şairi şiirlerini sırf kendileri okumak için mi yazdılar? madem bu hususların ifşa edilmesi suçtu, söz konusu divanları osmanlı kütüphanelerine konulup, günümüze ulaşması nasıl mümkün oldu?
sahi olmuşken evliya çelebi'nin 4. murad döneminde gerçekleşen esnaf alayı konusundaki anlatımlarını da bir ele alsak sözde "ifşa edilmesi suç" olan bu işler için? zalim şah kolu, fitne şah kolu filan nedir bir şeyetsek? bu konulardaki aktarımlar öyle bir kaç dönem tarihçisiyle sınırlı değildir. gelibolulu mustafa'dan tutun, naima'ya, katip çelebi'ye malum mevzuda durumun nasıl olduğunu anlatmayan tarihçi bulamazsınız.
ne yaramaz şeyler şu osmanlı tarihçileri ve de şairleri değil mi? amaçlarına uygun bir osmanlı tasavvur etmeye çalışan günümüz yobazlarının tekerine çomak sokacak şeyler yazmışlar zamanında!...
bak sen "ifşa edilmesi suçtu" diyorsun ama büyük alim ahmet cevdet paşa, söz konusu alışkanlıkları gizlemenin ancak batılıların etkisiyle (bkz: ahlakı batıdan öğrendik) yayıldığını söylüyor. ahmet cevdet paşa mı yalancı, sen mi cahilsin?
Fatih in şeriatla yönetilen ve ifşa edilmesi şahitlik olan suç olan bir devlette bi seksuel olduğunu ileri süren iftiracılar gördüğümüz mevzudur. Hangi gerizekalı bu konumda iken şiir yoluyla kendini ifşa ederek böyle birşeye cesaret edebilir bunu size bırakıyorum. Hemde bunu yapan Akşemseddin in talebesi fatih.
Sen dur! Bundan 50 yıl sonra senin tanrı gibi gördüğün siyasilerin arkasından neler çıkacak! Siz bunu yapmaya, bu milletin içindeki atalarıyla olan bağını kesip, son 80 yıla sığdırmaya çalışın. Bu millet fatih ide, babasını da senin atalarını da çok iyi tanıyor çok. Şu toz duman bir dağılsın, kimin atın üstünde, kimin yerde olduğunu göreceğiz.
"biseksüel olması" şeklinde düzeltildiğinde ve kanıtları ortaya konulduğunda, tam da tahminime uygun olarak, malum tayfanın sövmek dışında bir "cevab" veremediği gerçektir.
şimdi bunların abileri harıl harıl google karıştırıyordur yukarıdaki şiiri tevil etmek için! ha gayret, bulursunuz bir tevil yolu elbet!..
eşcinsel değil biseksüel olmasıdır. döneminde son derece yaygın bir eğilimdi. durumun böyle olduğunun kanıtı, öyle gül koklarken resmini yaptırması filan değil, çok sayıda dönem tarihçisinin anlatımı ve daha da kesin bir kanıt olmak üzere divanında yazdığı şiirleridir. aşağıdaki şiiri oğlanlara ilgi gösterdiğini kanıtlayan bir çok şiirinden birisidir:
"hüsn ike cananlar içre can-ı canandur veyis
şerbet-i la'liyle dil derdine dermandur veyis
ağlamaz can bülbüli şimden girü feryad idüp
bağ-ı dilde hüsn ile bir verd-i handandur veyis
nica mamur olmasun dil mülki adl ü dad ile
bunca yıldur kim gönül tahtında sultandur veyis
eşk-i çeşmüni şerab bağrunı eyle kebab
ey dil-i aşüfte çün bir gice mihmandur veyis
avniya çün devlet el virdi ki mihman oldı yar
fursatı fevt itme kim bin cana erzandur veyis"
biseksüel olması büyüklüğüne gölge düşürür mü? bence düşürmez. fakat ondan pek dindar bir rol model yaratmaya çalışanların işine gelmez.
ey yalancılar, işte şiirlerinden biri yukarıda. bakalım sövmek dışında diyebileceğiniz bir şey olacak mı?
Fatih Sultan Mehmet'in cinsel tercihi ile ilgili profesörler, kâhinler, müneccimler beyanıdır ve tarafımdan 2. entrymdir.
Bu ülkenin nankör evladına :
Gül islâmda, Hz. Muhammed'i ve ilâhi güzelliği temsil eder.
Fatih Sultan Mehmet Han müjdelenmişlerdendir, dolayısıyla o'nun da sembolü güldür ve elinde gül ile sembolize edilmesi doğaldır di mi?
doğru ya da değil bilinmez ama kendisini örnek alan insanların böyle bir eğilim bile zoruna gitmektedir. eşcinsel olsa da olmasa da istanbul'u fetih etmiş, çok çok önemli bir komutandır. 500 kadınla da yatsa 600 erkekle de sevişse o komutanlık vasfı yıkılmaz.
Sonrasında kendisini her türlü karalama, yaftalama kampanyaları başlatacak g.tlerini baba parasıyla ya da ruhi arsızlıklarıyla çek yata sermiş bir nesil için istanbul'u aldığını bilmeye vakti olmamış Fatih Sultan Mehmet Han.
Papa'nın 3 günlük çanları bu yılanların toprak altından çıkmalarının miladı olmuş o gündür bu gündür bu toprakları, ataları, gelmişi - geçmişi en rezilinden dider dururlar.
Ey nankörün evlatları : Bir gül koklamayla herkesi i.ne ilân edersiniz. Her dakika eliniz pipinizde gezdiğinden elinize tek kitap alıp okumazsınız.
Adam gül çiçeğine özel ihtimam göstermiş, en çok onları sevmiş, dünyanın dört bir yanından getirtmiş, aşılamış, çoğaltmış, notlar almıştır. Konuyla ilgili çalışmaları vardır.
Kendi yetiştirdiği gülleri, aldığı toprakları koklamayacaktı da senin o pis nefesini mi koklayacaktı a deyyus?
Fatih sultan Mehmet han dünyanın ilk botanikçilerindendir. Boş kalan vakitlerinde bahçıvanlığa soyunur vaktini çiçekler ve ağaçlarla geçirirdi. istanbul'un orman ve ağaçlıklarında o'nun payı vardır en çok. En ünlüsü Beykoz Ormanlarıdır.
Sarayının bahçesindeki çiçekleri ve ağaçları kendi elleriyle dikip biçimlendirmiştir.
Laleler, güller, sümbüller o'nun zamanında kumaşlara dokunmuş, ağaç ve çiçeğin dinlendiriciliği hayatın içerisine tamamiyle girmiştir.
Sen ve siz adama gül koklamasından mütevellit i.ne diyorsanız, boş vakitlerinizde karı ya da erkek erkeğe birbirinizin g.tünü kokluyorsanız esas siz i.nesiniz.
Bir köşeye oturun da gökkuşağı altında kendi i.neliklerinizi yazın nankörler.
Bak çok sinirlendim editi : O g.tceğizini kaldır bi tercüme bürosuna koş hadi bakiim.
Gül islâmda, Hz. Muhammed'i ve ilâhi güzelliği temsil eder. Fatih Sultan Mehmet Han müjdelenmişlerdendir, dolayısıyla o'nun da sembolü güldür ve elinde gül ile sembolize edilmesi doğaldır di mi?
OKU!
The Rose and the Muslim People
The rose is one of the most outstanding symbols of Islam; it symbolizes both Divine Beauty and Prophet Muhammad. "To smell a rose is a God-rewarded deed" is a well-known saying in the Muslim world, and shows the deeply-rooted traditional significance of the rose. Offering rose water during religious ceremonies became an indispensable ritual, and this ritual gave rise to the creation of some great pieces of art in the form of gülabdanlar, rose water bottles.
Rose is a symbol of Sufism too; in Sufi thought, the rose is the queen of the garden and the mother of all plants. The exquisite beauty and purity of the flowers, connected soundly to a long and thorny branch, symbolizes the mystic path to Allah. The rose is also known as the flower of Heaven.
The legend says that when Abraham was thrown to fire by King Nimrod, the fire transformed into a pond to embrace him, and a rose garden surrounded that pond. The rose is a recurrent theme throughout Rumi's Masnawi. The rose is a common figure of Turkish ornamental arts. In ceiling medallions, stone carvings, wall paintings, clothes, book covers and page ornaments, and on tombstones, the rose is depicted in various stylized forms.
(Rosa damascena' alıntı)
Rose Cultivation in the Ottomans
The rose had a significant place in Ottoman culture and tradition.
The rose was well known in the lands of the Ottomans since the very beginning of the Ottoman state. In the 13th century, rose water produced in Nusaybin was already enjoying a great reputation, and was a valuable commercial product. Later in time, the Ottomans gained more experience in cultivating and distilling roses, and developed their rose industry immensely. Written documents point to the two towns of Edirne, Kazanlık and Zağra, of the Çermen Province (Sanjak), as the centers for cultivating and processing roses. Rose cultivation was much developed in those areas, and rose water and rose oil produced there were of the best quality.
P.I.Orozoff, the founder of the famous Bugarian rose oil manufacturing facilities, writes that rose cultivation and the method of rose oil production was "brought to Bulgaria by a Turkish tradesman at the end of the 17th century." Those lands which were under the reign of the Ottomans for 500 years (1360-1908), were separated from the Ottoman Empire after Bulgaria became an independent kingdom. Thousands of Muslim residents of that territory fled to Ottoman lands, and since most of them were rose cultivators, carried their rose saplings, and also their long standing experience, together with them to Anatolia.
History Of Rose WaterThe Ottomans were especially interested in fragrant roses. While people were enjoying their beautiful fragrance and benefiting from their refreshing effects, rose products were frequently used in physicians' recipes too, and was a common component of cosmetic materials used by women. Being acknowledged as a symbol for Prophet Muhammad, the rose enjoyed even a higher prestige; the mosques were being washed by rose water, and Sultan Mehmet the Conqueror ordered Hagia Sophia to be cleaned with rose water before it was to function as a mosque. Rose water and rose oil were among the most outstanding presents sent to Ka'ba each year, and offering rose water to the guests was an indispensable ritual of certain religious ceremonies. "Offering rose water" was an Ottoman tradition, practised widely in all layers of society, from the modest household to the highest ranked state offices. In the grand Ottoman state protocol, coffee was served to guests together with incense and rose water, and this ceremonial service frequently employed up to 40 attendants.
The Rose in Ottoman Medicine
The rose is one of the highly significant drugs of Ottoman medicine. We read about the rose in every medical textbook written by Ottoman physicians since the 14th century, and we see it in many medical recipes.
Ottoman medicine uses three different forms of rose products: rose water, rose oil, and rose paste and rose sherbet. The medical benefits of the rose are called as "ten golden benefits". Nine of those medical benefits are obtained through smelling the fragrance, and the tenth benefit is obtained through drinking the rose sherbet. "The ten golden benefits" are summarizd as follows:
"Smelling the distilled water which is carrying the rose fragrance
strengthens spitirual and emotional bodies,
empowers the brain and the mind,
augments the life force of the body,
regulates rapid heart beats caused by anxiety,
relieves headaches,
alleviates nausea, retching and throwing up,
is good for bloody eyes and for pain in the eyes,
strengthens the gums,
relieves drunkenness and headaches due to drunkenness,
Drinking the rose sherbet strengthens the stomach and relieves nausea and indigestion."
The numerous uses of the rose cited in medical textbooks can be compiled under three headings:
The rose as a drug and its status in medical therapy
The rose fragrance and its status in aromatherapy
The status of the rose in natural skin care and cosmetic recipes
Avicenna, the Prince of Medicine, a leading medical authority of the world until mid-16th century, noted that he used the rose for healing numerous ailments, ranging from warts to rashes, from abscesses to swollen eyes.
Here is a paragraph from his writings about the effects of rose oil: "Rose oil strengthens the brain, augments comprehension, enhances memory. It induces relaxation. According to Galen, it warms cold bodies and cools hot bodies. According to us, its cooling effect on hot bodies is more prominent."
And here is what Avicenna wrote about the effects of rose water: "Its beautiful fragrance addresses the spirit. It is soothing, is beneficial for fainting and for rapid heart beats. It augments comprehension, strengthens the memory."
