Her yerde olan fakirlik açlık ya
da açıklık değildir. Fakirlik para
ve altına sahip olamama da
değildir. Fakirlik, sahafta
satılmamış bir kitabın
üzerindeki tozdur. Fakirlik, kağıt imha makinasında, gazete
parçalayan bir bıçaktır. Fakirlik,
arabanın camından dışarıya
atılmış muz kabuğudur. Fakirlik
yemeksiz geçirilen bir gece
değildir, fakirlik düşünmeden geçirilen bir gecedir.
Ali Şeriati
Çoğu kez maddi anlamda yoksunluk, eksiklik olarak görülse de her alanda insanın kendini bir şeylerden eksik bırakması sonucu ortaya çıkan yetersizlik durumudur.
içselleştirmesi zor olandır. fiyatına bakmadan canının istediği şeyi istediğin kadar söyleyemezsin. kutu mu şişe mi sorusuna 'şişe' dersin. hayattan beklentin kredi kartı limitinin açılmasıdır. istediğin arabaya binemezsin, istediğin evde oturamazsın, istediğin hayatı kuramazsın. it gibi çalışırsın elinde kalan parayla içinden çıkamadığın sisteme kızıp anca 2 bira alır içersin. canı sıkıldığında 'bi yurt dışına gidip gelen' kişilere kıskançlıkla uzaktan bakarsın. arabayı devirli kullanmazsın ki çok yakmasın. belki 20 km fazla yol yaparsın ama mutlaka yarın gideceğin yer işindir. telefon operatörlerinin sitelerinde kendi web masterlarının geçirmediği kadar zaman geçirirsin 10 dk fazla konuşabilmek için. hesaplar yaparsın, gerçekleşmesi için 3 sene geçmesi gerekir. matematiğe küfredersin. sana biçilen rol vade farksız 12 ay taksitle alışveriş yapmak, gözünün içine sokulan ev, araba, tatil reklamlarına ağzın açık bakmak, kendinden fakir gördüklerini ezerek bir nebze hayata tutunmak, çalışmak, kazanamamaktır. üniversite diplomasını alıp yırtasın da gelir, gidip çobanlık yapasın da. türkiye'de stoacı olmak için filozof olmaya gerek yoktur. Asla gerçekleşmeyeceğini bildiğiniz hayallerin insana ne gibi bir yararı olur, insan hala bunlarla mutlu olmayı başarabilir mi, hayal kurmak için dermanı nerden bulur meçhul. saati de 12 yaptık. yarın iş var. çalışmaya devam.
güzel ülkemde abartıldığı kadar fakirlik açlık derecesinde aile yoktur.sadece canı istemediği için iş aramayan bulduğundada çalışmayan karısını evlere temizliğe gönderen akşam elinden karısının gündeliğini çocuğunun rızkını alan o parayla zıkkımlanan,yeşilkart sahibi,odunu kömürü,erzağı sosyal yardımlaşmadan alan godoş babalar ve onun yüzünden sefil olan aileler vardır.
tavuk dönerin yanında ayran içememektir. o lokmalar boğazınıza düğümlense de cepte sadece otobüs parası vardır. bedava olduğu için yenen biberlerden daha acı gelir insana.
hayatın dönüm noktalarının sizi getirdiği duraktır.
hatırlayacaksınız grafikler olurdu matematikte, geometride...
orada grafiğin yönünün yukarıdan aşağıya döndüğü nokta vardır ya hani, işte orasıdır mühim olan.
karşınıza çıkan fırsatlar ve değerlendirebildikleriniz, şanssızlıklarınız, sizin ve yakınlarınızın başından geçen tüm olaylar o grafiğin yönünü ayarlar aslına bakılırsa.
ne kadar sizin elinizde ise o kadar da dış etkenlere bağlıdır.
grafiğin sana getirdikleri ne ise hayatla da öyle bir ilişki kurarsın.
ve hikaye öylece devam eder.
grafikteki çizgi sen doğmadan önce de aşağılardaymışsa zaten ''şansın yokmuş'' der geçerler kardeşim.
hayata gelirken seçimi sen yapamıyorsun ki zengin-fakir aile diye..
evinizde otururken merdivenleri ağır ağır dinlene dinlene çıkan ayak sesleri ve market poşetinin hışırtısı.. Vaktiyel dikkatimi oldukça çeymiştir. Ne kadar çok hışırtı o kadar çok alışveriş..Eger ki sizin paranız yoksa ve poşettekileri dolduracak tencereleriniz onlara hasretse..
o gün bugündür marketten elim kolum dolu çıkmam, çıkamam.
