hayat, sabah 6 akşam 8 hardcore sikilme sanatıdır. fakir olmak nedir ki. bi tersanede ölen işçinin yarım kalan bebek sevgisi nedir be oğlum, bi bakanın oğluna duyduğu sevginin yanında. türkiyede bi hiçtir. bunu yapan da bizleriz, sizlersiniz, orospu çocuğu demek annelere hakaret alayınız kevaşenin alasısınız. evet.
Dar bir ekonomiye sahip olmaktır. Fakirlik zordur. Her zaman ay sonunu nasıl getiririm diye düşünürüz. ihtiyacımız olan bir elbiseyi, ayakkabıyı alırken karamsar oluruz. Çünkü bunları almamız halinde, evin diğer ihtiyaçlarına para kalmaz.
Fakir yaşamak ayıp değil elbette. Ama bunun sınırı şu olmalı. Kimseye muhtaç olmadan yaşamak. Varsın fakir olalım. Önemli değil. Sonuçta herkes bir yolda birleşiyor. Hepimiz insanız. Zengin olan insanlar biraz daha duyarlı olup fakirlere yardım etseler, ortada fakir insana rastlamak zor olurdu. Öyle günlerin gelmesi ümidiyle.
En kötü kısmıda annen olsun baban olsun dogum gunleri oluyor ve sen yillarca seni yetistiren insanlar hediye almak icin bedeninden once fiyat etiketine bakakala durumudur.
--spoiler--
Varoşların aşıkları gerçek olur çıkarsız
Bende seni öyle sevdim gözüm gibi yalansız
iş ararken kahvelerde inanan gözlerin vardı
Aş pişmeyen ocaklarda aç doyuran umut vardı
Yağmur çamur varoşlarda sımsıcak yürekler vardı
Yalın ayak çocuklar da tertemiz gelecek vardı
--spoiler--
bir osmanlı sözüne göre, insanın saklayamayacağı üç şeyden biri.
ilki aşk'tır. Bunun ne olduğu inanın umrumda bile değil.
ikincisi öksürük. ne kadar basit bir fizyolojik olay gibi görülse de geldiğinde engel olmak, nefesi tutmak kadar zordur sonuçta.
üçüncüsü ise fakirliktir. fakirsen ya fakirsindir ya sonradan görme. kaşık tutuşundan ekmek bölüşüne kadar. doğduğunda sana biçilen hayatın en sağlam etiketidir çünkü. aşk kadar soyut ya da öksürük kadar somut da değildir. yine de bu sözün belki de en gerçek tarafıdır fakirlik. Evet.
Her bayram Kuzenler arkadaşlar yeni elbiseleri giyer çıkar ben ve kardeşimde milletin eskisini yeni gibi giyer sevinirdik.
Herkes renkli renkli bisikletler sürer bense onlara 25 kuruş verip bir tur atabilir miyim diye sorardım.
Mahalleye Allı Güllü gelirdi herkes annesine camdan seslenirdi anneler para atardı çocukların hepsi sıraya girer alırdı. Bense onlara bakıp ağzım sulanmasın diye eve çıkar onlar Yeyince geri aşağı inerdim.
Kış ayında kısa kollu üstüne kısa kollu giyer üstüne hırka giyerdim dışarı çıkarken.
Zeytin peynir ve domates üçlüsü yegane besin kaynağımız olmuştu.
Hayat bize hiçbir şey sunmadı belki ama biz de olanlarımızı kaybetmedik! Annem babam kardeşim ben... sımsıkı sarıldık birbirimize geçecek diye. Ve geçti de! iyi ki o zor zamanları yaşadık diyorum bazen: vicdan sahibi olmuşuz fark etmeden...
Bir fakir olarak içerisinde bulunduğum, çagâ, zamana ve yere göre değişmeyen, evrensel bir gruptur. Ama fakirler ölsün. Neden ayaklanmıyoruz? Neden sömürü düzenine başkaldırmıyoruz? Çünkü biz aptal köleleriz!
Yemek sepetinden saatlerce iskender menü, bilmem neli balık, şusi, ahtapot, toratella vs ot bok bakıp o mu bu mu dedikten sonra kalkıp evdeki kel makarnayı haşlamak.
maddi olan halinin maddi olmayan etkileri çok daha büyük olan hayattaki bir "durum" çeşidi.
maddi olarak fakirlik o kadar kendinden önemli şeyi tetikleyip besliyor ki...
O ruhsal bozukluk, psikolojik baskı insanı çökertiyor. Evet.
. . . o da bir şey mi kardeşim ben orta birdeyken babam bana orta üçün tarih kitabını almıştı üç sene kullanmıştım.
. . . babam çok akıllıydı rahmetli.
Resim dersinden nefret ederdim. Herkesin monami boyaları varken benimki dandik bir şeydi. millet Beyaz resim çantası taşırken ben babamın birinden aldığı kumaş çanta da tasiyordum.
Beden dersinde spor ayakkabimin altı yirtikti onuda Almancı komşumuz vermişti ama genelde beden eğitimi esyalarimi evde unuturdum bilinçli olarak.
Annem meyve suyu kutusuna hoşaf koyardı üstünü bantlardi ben hızlıca acarmis gibi yapardım.
Fakirliğin sebebine gelince babam köyde traktörle giderken tır çarptı. Tır devrildi üstündeki yük telef oldu.
fakirlik çok boktan bir şeydir; çevrenizdeki herkes tatile gider, siz bakar bakar dertlenirsiniz. insanlar son model arabalara biner; sizse akbilinizde bile neden para olmadığına yanarsınız. millet muhabbet, sohbet ederken siz fakirliğin vermiş olduğu üzüntüyle sadece dinlersiniz.
not: işin özeti fakir insanlar her şeyden geri kalmaktadır. sürekli üzüntü ve sinirlilik halindedirler.
Yaşamın kıyısında filminde tuncel kurtiz rahatsızlanıp hastaneye kaldırıldıktan sonra 'yaşlılık kötü bir şey amına koyim. hiç iyi bir şeyini görmedik.' diyor ya fakirlik de böyle bir şey işte. Kim ne derse desin iyi tarafı yok amına koyim. Evet.
