ucuz ve kaliteli mal ureten fabrika olmamasindandir. kaliteli kiyafete talep olur, fiyati artar. hic bir patronda bu duruma engel olmaz. sonra fakirlere bok atmayin diyenler kapitalizm asigi olup, hayatlarinin ironisini yaparlar.
fakir insanin parasi olmadigi icin sikir sikir fikir fikir giyinememesi durumudur, sasirilacak birsey yoktur. kotu giyinmek goreceli bir kavramdir ayrica, cogu kisiye gore yirtik, pacavra degildir; esofman-tisort de kotu giyinmektir onlar icin. belki kotu giyinen insan "eeh zikmisim kiyafetini lan, kicimi ortuyo mu ortuyo iste, ne konusuyosun" dusuncesinde olabilir.
ulan daha 2 gün önce kötüydü bugün çok kötü oldu. bende fakirim mesela evimde yok bilgisayar, internet cafeden giriyorum. zaten fakir olduğum için boktan bi yazarım. hatta beni yazar olarak nası kabul ettiler bazen ona bile şaşıyorum doğrusu. fakirlik kötü şey bence. allah kimseyi fakir etmesin. hattım kapanmadan kontör yüklediğim de görülmemiştir mesela. ama çöplükten yeni toplanmış 5 günlük ekmeğin dadından yenmediğini de siz* zenginlere söylemek isterim ayrıca. bi denesinler, tavsiyemdir.
okuduğum anda nirvanaya ulaşmamı sağlayan, üçüncü gözümü açan ve bana sıfırdan yeni bir hayat veren başlık, tanım, tespit. çok haklı, çok yerinde, çok gerekli bir olay, kurum, kuruluş. sittir ordan.
hayatında hiç fakirlik çekmemiş, hiç yoksulluk görmemiş insanın sanrısıdır. fakirliğinde zenginliğinde en dibine vurmuş biri olarak söylüyorum ki gerçekten kötü bir durumdur. almak istersin yapmak, giyinmek, kuşanmak istersin ama olmaz yoktur lan işte amına koyim yok. daha sonra parayı bulursun fakat yine alamazsın kıyamazsın o paraları o kadar dandik şeylere vermeye sırf üzerinde diesel yazıyo diye bir gömleğe 170 ytl vermek zoruna gider o parayla bir ailenin kaç gün geçinebileceği aklına gelir vazgeçersin böyle bir durumdur işte.
not: bu entry ne kimseye ayar vermek ne de kimseye cevap vermek için girilmiştir.
fakir insanlar, 'bugün ne giyeyim' in derdinde değil, 'bugün ne yiyebilirim' in, 'nerden ekmek bulabilirim' in derdindedir. dolayısıyla kötü görünümleri onların umrunda bile değildir, tek düşündükleri 'bir lokma ekmek' bulabilmektir.
ulan o da bi şey mi ne insanlar gördüm içinde elbise yok, ne elbiseler gördüm amına koyum acayip pahalı. fakir adam giyinmesini bilmez. iki tişört iki pantolon bütün bir yaz geçer gider. hayır niye gidip yeni bi şeyler almazlar hiç anlamam. onu geç de hacı geçenlerde bi arkadaşı gördüm acayip fakir amına koyum. öyle böyle değil. ayakta barnak arası terlik, üstte aloha mavi-turuncu kapri, onun üstünde göt desenli metal tişörtü, onun üstünde fötür şapka, onun altında cenaze namazı gözlüğü. onun hemen sağ ve sol taraflarında bilimum metal alet edavata benzer küpeler. yuhh amına koyum dedim ya insan bu kadar mı fakir olur. cebine üç beş kuruş bi şi ler verdim. git adam gibi bi şeyler al dedim üstüne başına. amına kodumun fakirleri hiç iyi giyinmez ki zaten. madem giyinemiyorsun giyinme amına koyum. giyinme yani, doğal ol azıcık.
çünkü o insanın güzel giyinip güzel gözükmek gibi bir amacı yoktur. geçim derdi denen illet tarafından yönetilmekte olan düşünceleri, ev giderleri, çocukların giderleri, borçlar morçlar derken kişinin kendini güzelleştirme gibi bir hissiyat içinde olması mümkün değildir! kimse de kalkıp:" ama efendim insanın kendine, çevresine saygısı olur, biraz şık giyinir değil mi ama..." demesin, cevap veririm:
eveet sözlük. işte yurdumun en büyük sorunlarından birisini daha dile getiren başlık. öncelikle bu müthiş tespiti için arkadaşımıza teşekkürü bir borç görürüm kendime. neden şu fakir insanlar pardon insan dedim fakirler modaya uymaz ki. hay allahım anlayamıyorum yani bir insanın modaya uygun giyinmemesinin sebebini. paran mı yok tamam olmayabilir ama sonuçta yemeğe, suya , çocuğunun ilaçlarına para harcıyosun demi ,kes ordan, git cevahir e. hay allahım bu fakirler beni çıldırtacak. alfonso viskim nerde kaldı yavrucum .
ilginç bi şey tabi aylardır sözlüğü rahatsız etmeden duran bu entrymin birden başlığı tanımlamıyor diye silinmesi. tanımlayalım o zaman;
zevklerinden değil maddi durumlarından kaynaklanan durumdur.
asıl gerçek bir zevk faciası duymak istiyorsanız şuna bakın:
(bkz: milyarlarla oynayan yurt kantincilerinin çeşitli bölgelerinden rengi atmış pantolon, pislikten geçilmeyen ayakkabı ve çirkin hırkaları)
kime göre kötü olduğunun ciddi anlamda sorgulanması gereken iddiadır.
kötüyle kastedilen kiç* olma durumuysa, fakir bir insanın sosyokültürel arkaplanında "aman da estetik oldu mu bu" tarzı bir soruya pek yer olduğunu düşünmüyorum. fakir insanlar ister istemez giyimlerini daha pragmatist* bir kaygıya dayandırarak belirler. üstelik kırsal ve kentsel farklılaşmalar vardır, ve fakirlik kavramının sosyolojik** tanımı ile sosyal alanda belli grupların ve sınıfların algılayışı arasındaki uyuşmazlık da dikkate alınmalıdır. sosyolojik olarak fakirlik, kişilerin ve grupların toplumsal kaynaklardan yoksunlukları olarak algılanabilir, ama burssuz bir bilkent öğrenci grubu için renault lagunası olan bir arkadaşları da fakir olarak tanımlanabilir.
yani toplum içinde fakirlik, ekseriyetle yukarıdan, kendini zengin görenler tarafından tanımlanır. bu yüzden "fakirlerin kötü giyinmesi" yaklaşımı fakirlerin mahiyetinden çok, zenginlerin fakirleri nasıl düşündüğüne yönelik bir çıkarıma izin verebilir, eğer böyle bir genelleme mümkünse.
hayatta ev geçindirme sorumluluğunu almamış dar bakışlı bünye zırvalaması.yurdum insanının yüzde doksanı ay sonunu getiremiyorken, millet borçla yaşıyorken, evinde yiyecek ekmeğe muhtaç kalmışken nasıl gidipde eline geçen üç kuruş parasını pahalı kıyafetlere ve kaliteli parfümlere versin ki.
(bkz: uzaktan davulun sesi hoş gelir)
