Söyleyecek sözü olanların artık başka sosyal platformlara kaymasından kaynaklı bir kenara atılmışlıkla kendi içinde ayakta durmaya çalışan ve tekrardan öteye gidemiyor olması. 5 sene önce paylaştığımı henüz keşfedenlerin ilkmiş hissiyle karışık mutluluk duygularına, arkadaşlarının da ortak olması.
Eskiden m.facebook.com'a tıklayıp her şeyi hallediyordum. Sonra buradan mesajları okuyamamaya başladım. Facebook lite'i indirdim. Sonra benim bu canlı yayın işinden durum paylaşmaktan falan haberim yok, olup biteni öğreneyim diye normal Facebook'u kurdum. Normal Facebook'tan da artık mesajlar okunmuyor. Bide Facebook Messengeri kurdum. Aslında buna bile razıyım. Ama Facebook mesengere girdim ki.. çok karışık birşey. Her yerden emoji fışkırıyor. Yanlışlıkla birine çıkartma gönderdim. Başka biri bana sağlık sorununu (dedesinin) anlatıyordu gülücük emojisi göndermişim falan.
Bu kadar karışıklık istemiyorum. Uygulamaların içini öyle karışık yapmışlarki ekranın neresine dokunsam başka bir şey çıkıyor. Ben zaten kimin hangi fotoğrafını beğenip beğenmeyeceğimi biliyorum.
Nedir bu kimlik zorunluluğu gibi Facebook takıntılığı anlamış değilim.
1 sene önce hem onu hem instagramı kapattım ve rahatladım. Onu takipten çıkar, bunu takipten çıkar derken baktım sonu yok. Kendimi çıkardım hepsinden. Alsınlar tepe tepe kullansınlar. Kendini bir bok sanan sahte insanların olsun. Benden uzak dursunlar. Yeminle insanları sevme yetimi kaybedecektim ki, son anda kurtardım.
Bir daha da açmayı hiç düşünmüyorum.
orta yaşlı dayıların fake hesaplardaki kadın fotolarına "alev hanım nasılsınız" yazdığı bi yer bura amk. hatta ve hatta bu atletli çizgili pijamalılardan bazıları yine fake hesaba yüklenmiş epi topu 16 yaşındaki kız fotoğraflarının yorum bölümünde kızı yaşındaki kızlara yavşarlar. bizzat sağ şeritte şahit oldum kaçına. (ben kullanırken sağ şerit vardı hala var mı bilmem) kimi bakkal rüstem kimi karşı apartmandaki ulvi dayı olabiliyor bunların. ciddi anlamda incelense pedofililer bulunabilir.
ister istemez facebook da çok zaman geçiriliyor. listendeki kişiler çoğaldıkca iyice soğumaya başlamıştım facebook dan. facebookun amacı gerçek hayattadaki tanıdıklarını bulmak, iletişime geçmek. eskiden sınıf buluşması yapardık. ben uzun yıllar görüşmediğim kaç kişiyi buldum facebookdan ama artık amacını aşmış durumda. ilkokul arkadaşım vardı çok severdim kendisini, bulmuş eklemiş sevindim dedim özledim amk neyse iyi oldu dedim arkadaşa görüşürüz falan derken sonra siklememeye başldı. lan dedim artık insanlar materyalist. bende kapadım eskisini ve iletişimi koparmayacağım 3-4 kişiyle devam ediyorum başka da kimseyi eklemiyorum.
Her kesim fikir ve tabakadan insanların katılmasıyla ortamsızlık denebilecek bir ortamı oluştu herkesin artık Facebook hesabı var ikinci durum ise Facebook'a rakip çıkan diğer sosyal ağlar Facebook kadar özellikli olmamalarına rağmen bir işi çok iyi yapıyorlar.
Samimiyetsiz, herkesin erdem abidesi gibi paylaşımları, mahalle kavgası kıvamında lâf sokmalar, atışmalar, nispetler nedeniyle, değil soğumak, kusmanın önüne geçemezsiniz.
Fişi çekersiniz.
twitter instagram gibi siteler yüzünden unutulması ve modasının geçmiş olması. artık kullanılmamasının başka bir nedeni yoktur twitter ve instagram çıkmasaydı şu an hala facebook aktif kullanılan sitelerden biri olurdu.
yaklaşık 3 yıldır kullanmıyorum. zaten aşağı yukarı bir yıl kullanmıştım. kullandığım zamanlarda tanıdığımı düşündüğüm arkadaşlarımı ve akrabalarımı aslında tanımadığımı, onların bilmediğim bambaşka bir yönünü keşfetmek ve giderek onlara karşı samimiyetimi yitirdiğimi farketmem kullanmamam gerektiğini düşündürdü açıkçası. bu bende oluşturduğu his, hiçbir şekilde kullananları eleştirdiğim anlaşılmasın. öyle ki kullandığım bir yıl; gittiğim gezdiğim yerlerde çektiğim bir tane karenin içinde yer almama alışkanlığı oluşturdu bende.
bir de artık insana ikrah getiren provakatif siyasi ve dini paylaşımlar elbette.
