bir takım yazarların - isim verip rencide etmek istemiyorum ama ucuz ingilizceli ve ufak hesap içeren nickli yazarların- saldırısına uğrayan yazar.
son olarak afedersin götüm mevzu bahis olmuş. bak arkadaş herkeste ne kadar göt varsa bende de o kadar göt var. götüm güzel olsa burda ne işim var. hayır bi de milleti yanıltıyorsunuz, hatun sanan mesaj atıyor "miii yooo (bi tur anlamında) minelim mi" diye. küfür edersem inanacak mısınız erkek olduğuma heee? al o zaman:
bok kafalı şeyler sizi. oohh bee! ağır konuşurum, uzaklaşın.
sizi gördüm aklıma geldi. kaç gündür söyleyeceğim, söyleyemiyorum. hani içime atsam olmaaayo, konuşsam hiç olmaaayo. o yüzden şimdi haykırıyorum: dipdiri kalçaları ve topuklu ayakkabılarıyla arz-ı endam eden yazar.
sedyede bile elinde telefon, çıldırasıya nick altı girmeye çalışan yazar. ah gel de
şimdi teknolojinin nimetlerine küfür etme..
şimdi aklıma geldi yine bak; o zamanlar cep telefonu var ama kulaklık daha icat edilmemiş. adamın biri kapının önünde kendi kendine konulşuyor hacı. yaşlı bir teyze vardı içerde, yanıma yaklaştı; evlat manyak mı bu? dedi.
adam da o kadar hararetli bir tartışma içerisinde ki görme. dedim manyak olsa iyi zırdeli teyze, arızanın önde gideni. neyse adam konuştu konuştu ve tamam hadi görüşürüz eyvallah filan dedi.
ben kendi kendime lan noluyoruz filan dedim ama teyzenin sikinde değil. böyle bir teknoloji olacağını tahmin etmediğinden umursamıyor. bende kendi kendime lan olm kulaklık icat edeceklerdi belkide o dur filan diyorum.
aa bir baktım bize dönük olmayan kulağında kocaman bir zımbırtı takılı. işte o gün kendi kendime dedim ki;
'' a be teknoloji, sikeyim senin nimetlerini''
bunu niye anlattım; bak yazının başlarında bir kere daha küfür etmişim teknolojiye. demekki her zaman sevilecek işler yapmıyor bu teknoloji denen keko.
şimdi sana bir başlık vereceğim, bunu oku, taaa o zaman ne kadar ileri düşünceli bir arkadaşın olduğu için övün ve beni daha yakından tanı ;
ah ne yürek ne yürek, façalı, yaralı, turalı, liralı..
yürek dedim de ne aptalmışım lan ben,
fatih ürek'in soyadını yıllarca yürek sandım amk(!)
bir gün bir yerde göt oldum da ondan sonra öğrendim. arkadaşlardan biri yürek değil lan onun soyadı dalyarak, ürek üreeek diyerek acı tecrübe etmemi sağladı.
ahh nerden nereye geldim yine. ne zaman bir önceki akşam çekim yapsam, ertesi günü beynim sağ lobda uyanıyorum, aslında sol lobda uyanmam lazımki mekanik olan kısım çalışsın ve bana yüzümü yıkatsın, sonra giyindirsin ve evden çıkmamı sağlasın. ama nerdeee, ben akşamki çekimlerin etkisiyle hala sağ lobdayım.
ya o da iyi bir kötülüğünü görmedim ama hep sanat hep sanat. onun mekanik işlerle asla işi olmaz. düşünsün, üretsin, duyguları resmetsin.
e sonuç ne dersen; yüzümü yıkamadan çıktım lan evden, daha ne olsun. giyinme kısmından bahsetmiyorum bak. sanat için soyunurum olm (!)
neyse ben senin başlığındaydım di mi dostum, ehe. hep beynin ipneliği, valla bunda benlik bir durum yok. ne yazacağımı da unuttum amk. hadi bye.
kendisini bu kadar yıpratan yaşanmışlıkların ne olduğunu merak ettiğim yazar. henüz entrylerini okumasam da dramla yüklü bir yaşantısı olduğunu tahmin edebiliyorum.
