altına imzamı attığım bir kampanyadır. herkesin de katılacağını düşündüğüm kampanyadır ayrıca. işi kronolojik olarak incelerse şöyle. çocuk doğuyor hemen sokağa çıkıyor tabii. annesi babası çocuk ne derse evet diyor. tamam oğlum diyor. çocuğu biraz olsun yönlendireyim yok. çocuk hayat alışsın mantığıyla çocuk ne isterse yapıyor. ortaokul bittiğinde çocuk okulu bırakıyor anne babadan çıt yok. çocuk kendisi gibi okulu bırakmış üç beş serseri tayfasıyla takılıyor. dünyayı görüş açısı azalıyor. konuşmasından bile eğitimsiz biri olduğu anlaşılıyor. aileden yine ses seda yok. çocuk üniversite zamanına gelince askere gidiyor. maaşı düşük bir işe giriyor. sonra annesi onu yine bu tarz yetişmiş dışlanan, kız olduğu için horgörülen bir kızla evlendiriyorlar. sonra bunlar beş tane çocuk yapıyorlar. borç batağına saplanıyorlar. kadın evde ekmek olmadığı için adamla her gün kavga ediyor. çocuklarda bunu seyrediyor. sonra çocuklar sokağa çıkıyor.
hep böyle ama. ne oluyo sonuçta? topluma gram yararı dokunmayan bireyler yetişiyor. abisi okulu bırakıyor diğerleride bırakıyor. kaybeden yine türkiye oluyor. sonra niye gelişemiyoruz. lan sen oğluna bir kere kitap aldın mı? ona eğitimin önemini anlattın mı? yok. sonra ağlıyorlar evla hayırsız çıktı diye. yazıktır yapmayın.
kesinlikle düşünülmesi gereken bir kampanyadır. zira eğitimsiz kişilerin çocukları da kendini gerektiği gibi yetiştiremiyor, ileride askerlik, iş vb. yerlerde hem eziliyor hem de bu ezikliğini kapatmak için eğitimli olanları nasıl incitsem diye düşünüyor. giyiminden kuşamına, kullandığı kelimelerden kibarlığa kadar birçok yönden insanı etkileyecek baş unsur olan eğitimi bazı aileler yeteri kadar önemsemiyor ne yazık ki.
