Bükemediği bileği öpmek, * bükebildiğini ise kırılıncaya kadar çevirmek.
Mahalle kavramını baz alarak bu karakter tipini incelediğimizde her yaş gurubundan örnekler görmek mümkündür. Herkes üzerinde hakimiyet kurmaya çalışan, insanları aşağılamak, kendindeki hata ve zaafların aynısını taşıyan başka insanları suçlayarak bu hissin verdiği rahatsızlıktan kurtulmaya çalışan karaktersizlikteki insanlardır. Şiddete meyillidirler şiddetten uzak kaldığı sürece kendilerini zayıf hissederler.
6-8 yaş gurubu:
mahallede herkesi döver hiç beklemediği bir arkadaşından dayak yiyince ağlayarak babasına şikayet eder.
15-17 yaş gurubu:
genellikle lise çağıdır. Okulda önüne her gelene aniden kafa atmak sureti ile burnun kırar. Herkesi sıradan geçirirken bir gün ansızın; testis yüzölçümü çok geniş olan birine rastladıysa o zaman eyvah! ertesi gün ibreti alem olsun diye öğle arası tüm okulun gözü önünde 8 kişiden dayak yer. Sonrası malum işte dayak attığı çocuğa büyüksün baba varmı bir ihitiyacın muameleleri. *
25 yaş ve yukarısı:
semt geneli bulaşmadığı adam dalmadığı olay yoktur. Ancak şehirde sözü geçen ve eli silah tutan tiplere karşı tutumları çok farklıdır. Onlar hiç istemediği halde giderler ahbaplık kurmaya çalışırlar, mekânlarına takılırlar. işlerini yapmaya gönüllü olurlar yalakalık ve ayakçılık yaparlar. Mantalite basittir dost olalım ki bize bulaşmasın.
Zihniyet aynıysa ilerisi yaş guruplarında da davranış aynı olacaktır.
adamın biri kahveye gitmiş.
-var mı ulen bana yan baken
demiş. 3-5 kez tekrarlamış kimse adama uymamış. cılız çelimsiz ezik bir tipmiş. vursan yarısı boşa gidecek. adam devam edince bir genç dayanamamış.
-var len ne olcek, demiş.
bizim ezik, gencin yanına gitmiş.
-var mı ulen bize yan baken, demiş.
