memleketin çoğu yerinde her 100 metrede 1 cami olmasına rağmen 1 km2'lik alana rahat sesini duyurabilecek şekilde sesi açılıp söylenen dini işkence. modern zamanların yaşam alanına tecavüzü.
bazen insanın yüreğini tertemiz yapan,
bazen olabildiğine suçluluk hissettiren,
ağlatabilen, tövbe ettiren
"çok şükür" dedirten,
hele bir de güzel okuyorsa hoca
katılıp cemaate huşu içinde namaz kılma isteği veren büyülü ses.
hazreti peygamber zamanında müslümanları namaza çağırmak için çeşitli yollar düşünülür. birçok fikir ortaya atılır. en sonunda iki sahabenin gece rüyasında aynı sözleri görmesi üzerine;sabah resulullaha olay aktarılır. iki sahabe de rüyasında ezanı görmüştür ve kıyamete kadar şair akifin dediği gibi ezanlar semayı çınlatacaktır...
bir mümin için ezan sesi çok şey ifade eder. ramazanda iftar için bekler,hergün namaz için bekler mümin semadan yayılıp kulaklarına gelen bu nazlı nağmeyi...
ezandır o,gönüllere tevhidi 5 kez daha yazandır o...
bi zamanlar neil armstrong un uzayda bile duyduğu halde yine bir zamanlar ankara nın bazı semtlerinde duyulamayan islami ibadet çağrısı.Ankara o kadar uzak yani.
dun gece sliven'de duydugum ve kulaklarima inanamadigim ses. bunu burada duydum ya olsemde gam yemem. ev ahalisi olarak balkonda ayakta dinledik ve cok ozledigim bir ses oldugunu tekrar animsadim. gunde 5 vakit duyunca herhalde bu kadar dikkat etmiyoruz ama uzaklarda insanin icini huzurla kaplayiveriyor.
eğer bu bir namaza çağrı şekli ise ve dönemin arap toplumunda olmayan zaman mevhumu ve dolayısıyla bu kavramı ölçmeye yarayacak alet (bkz: saat) de olmadığı göz önüne alınırsa gerekli olan uygulama ancak günümüz koşullarında herkesin kolunda bir saat yoksa cep telefonunda bir saat o da yoksa yoldan gecen adama sor kabulüyle son derece gereksiz ve yabancı dilde olan uygulama. özellikle bazı bülbül sesli(!) müezzinlerin de kendilerine ciddi sövdürme potansiyelleri vardır.
gecenin bi yarısı başka biri çıkıp bağırsa insanların ne tepki vereceğini merak etmeme sebebiyet vermiş, müslüman inananları duaya çağıran ses. çocukken, sabah ezanı okunmaya başladığı anda annemlerin yanına gider, yanlarına girerdim. istisnasız, her sabah...
