Bir eylül akşamında bahçede otururken an itibariyle dinlediğim şarkı. Bu garip yalnızlığımı tarif eder gibi eşlik ediyor geceme.
Tek yanılgısı aşık olacak gibi olmamam. Ne kadar boş olabilirse o kadar bı boşluk var içimde bana verileni sigdiramadigim benim koydugumun dolduramadigi.
Ey yalnızlık benden alacağını almadın mi 25 yılda?
Yokluğunda yine yüz çevirdim aşka
Güz geçirdim onca yaprağım sarardı soldu
Sonbaharın sonunda bahar yok artık
Yağmuru vurunca derde dert oldu
Rüzgarı vurunca derbeder oldum
Yine yaz bitti
Biz göremeden güneşi
Bulutlara esir olduk
Kararıp gitti, yıllarım bilemeden neşeyi
Büyük sandıklara koyduk
Gelen olmadı yerine
Kimse sormadı yüreğinde bu koca boşluk niye?
inen olmadı daha derine
Ki ben yormadım bu rüyayı
Bi gün gidebileceğine
