hatalı tanımlamadır, birey olup olmamak bir ayrımdır ama birey olabilmek evli ve çocuklu olmaktan farklı bir kavramdır. burada üzerine çok vurgu yapılan konu hayatınızla ilgili seçim yapabilme özgürlüğüdür ve birey olmak zaten kendi seçimlerini yapabilmek demektir. birey olabildiyseniz evli ve çocukluyken de hayatınızla ilgili kararları siz alırsınız ya da tam tersi, birey olamamışsanız bekar hayatınız da size ait değildir. kaldı ki seçimleri yapabilmek kişilik özelliklerinden öte günümüzde maalesef ekonomiye de bağlıdır.
kendimden örnek verirsem eğer, ben kişisel ekonomi yönetimini bilmediğim zaman bekar hayatını yaşamaya başlamış, buraya da yoğun bir sınavlar koşturması sonucu girdiğim iş hayatı ve o alışkanlıkla devam ettirdiğim yüksek lisans sürecinde, ekonomik kriz ve mülk edinme isteğim birleştiğinde çulsuz kalmış, dolayısıyla bekarken bekarlığını sürdürememiş, kendi kendine düşünebileceği zamanda ek kazanç veya boktan şirket işleriyle hayatını körelten bir tiptim. uzun zaman kız arkadaşım da olmamasına rağmen yıllar öncesinden evlilik rutinine girmeye hazırdım çünkü kendime ait bir hayatı hakkıyla yaşayacak bir zihin yapım yoktu, körelmiştim. neden bu durumu rutine girmeye hazır olmak olarak görüyordum, çünkü yön verme yetim kaybolmuş ve bir ilişkinin beni daha iyi hale getireceğini düşünüyordum. ha, tam öyle olmadığı ve ilişki içerisinde de olsanız aile de kursanız benliğinizden birşeyi aktarmadığınız bir durumun hayat yaşama olmadığını işte deneyimlemeden anlayabiliyorsunuz, bende öyle oldu.
çocukla ilgili de çok güzel yazıları sözlüklerde okuyorum, onunla ilgili seçimlerin her durumda çocuğum lehine olmasından daha doğal birşey olamaz. çocuğumu sevmek ve onu mutlu etmek bana dünyada herşeyden daha iyi geldiği ve sevildiğimi kuzumun gözlerinde gördüğüm için de hayatımın önemli bir kısmını ona adamak bir hayat bitirme değil, olsa olsa hayatı yaşama şeklidir benim için.
ve evet eşinizin olur olmadık şeylerden yakınmasını uzun uzadıya dinlediğiniz, gerildiğiniz, çocuğun masraflarından cüzdanı deldiğiniz zamanlar bekar olmayı aklınızdan hızlı geçirebilirsiniz. ama yaşanan mutluluk muazzam. bu arada, benim böyle evli ve iki çocuklu bir arkadaşım var. ideal baba modeli gibi görünüp ona öykünürken birden boşanıp, çocukları ihale edip, 40 yaşında 20sinde yaşamadığı hayatı yaşamaya başladı sevgilisiyle. bilmiyorum, ben halimden memnunum, herhalde sorsak o da memnundur. ama bu birimizi diğerinden üstün kılar mı emin değilim, neticede ayrı bireylerin kendi hayatı.
