kesinlikle doğru tespittir. sadece evlenen 2 kişi arasında değil ileride aileye katılacak çocukları içine alan aradaki ilişkilerin duygusallık kisvesi altında menfaatlere dayandığı bir birlikteliktir.
aslında evlilikte mutlu olmanın formülü çok basittir; her iki tarafta kendisini değil de karşı tarafı düşünürse o zaman her iki tarafta hem karşıdakini sevmenin mutluluğunu tatmış olur hemde karşıdakinin ölesiye sevgisine maruz kalmanın güzelliğini tadar, mutlu olur. ve evlilik gerçekten kutsallaşabilir ama sırf bedeni istekler ve erkeğin yapamacağı şeyleri kadının, kadının yapamayacağı şeyleri de erkekğin yapması için evlenen iki insanın mutlu olmasını bekliyorsanız yanılırsınız aslında onların nikahını belediye memurları değil hakimler kıymalıdır.
erkegin yemek/bulasık/çamasır/ çocuklarına anne/ cinsel ihtiyaçları var.
Kadının ise korunma/ aile kurma/ kendini guvene alma/ parasal ihtiyaçları var-dı...
kadınlar sırf bu ihtiyaçları için bir hayvanı çekecek kadar, hâlâ o kadar acizler mi peki? *
bunu dusunun, bir kaç sene sonra evliligin tek sebebi gerçek aşk olacak, tabi böyle bir gerçek varsa.
insanlara bakarsak neden evlendiğine yada neden evlenmek istediğine çok doğru olandır. Bir şeylerin karşılanması için istiyorlar.
Fakat yine böyle baktığımızda o düşüncede olan insanların evliliklerine aile içinde huzur, mutluluk denen kavramlar olmuyor ve sürdürülebilikleri de olmuyor.
