zihnimde güzel bir hadise olarak canlansada, daha çok ciddi bir olay olarak gözüken durum. ve ben daha, evli olan hemcinslerimden duymadım ki, evlen oğlum bak çok güzel olacak diyen. tabii her evliliğin aynı olmayacağı tereddütüyle söyleyemiyor olabilirler. bir şey diyemem.
bir de şu var; kızlar, evlilik için; mecazi anlamda, başının bağlı olacak olması durumuna daha hazır hale geliyorlar. erkek için mecazi anlamda, başının bağlanacak olması , hangi süreçte olması gerekir noktasında kararsızlık olduğu için korkutabiliyor.
mezun olan her arkadaşımın şu ara patır patır düştüğü tuzak.
yapmayın annem, yapmayın evladım.
yaşınız genç. gezin, kendinizi geliştirin, çalışın, eğlenin, yeni insanlar tanıyın, para kazanın, bişeyler yapın. ama evlenmeyin.
evlilik dediğiniz şey komple masraf, borç, ve eğer yeterince olgun değilseniz bir çok acı ders demek. buna hazır olun. okul bitti ay hemen evlilik diye atlamayın.
anasını satayım parmağındaki yüzük bin lira etmez, siz karnınızı neyle doyuracaksınız? anan baban mı bakacak ömür boyu? cicili kına elbiseni mi yiyceksiniz? hayat prensescilik değil, kendinize bu işkenceyi yapmayin.
Bir erkeği hemen değil, ama yavaş yavaş, sakin bir şekilde öldüren, duyguları ve hisleri körelten, toplumsal ve hukuki söz vermedir. Düzenli hayat,cinsellik, evde sıcak yemek ile göz boyanır, evlilik cazip hale getirilmeye çalışılır,cazip hâle gelsin ki kurbanın gözü korkmasın.
herkesin gelecekte kurmak istediği aileyle ilgili bir hayali var.
benim ki bu olmalı mı bilemiyorum, ya da sosyal mesaj varsayın. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1503116/+
liseden mezun olduktan sonra sınıftaki kızların yarısı evlendi. üniden mezun olunca da sınıftaki kızların yarısı evlendi. bi ara evden uzak kaldım bi 3 ay kadar. anneme alış işte yarın bigün evlenirsem şimdiden antreman olur diyorum. annem de allah korusun diyor. Lisedeki arkadaşlarımın çocukları diş çıkarıyor. ben de yirmilik diş falan çıkarıyorum işte.
"herkes evleniyor, ben de evlenmeylim" düşüncesine kapılarak, haz etmediği insanla aynı yastığa baş koyan çok kişi tanıyorum. özellikle çevremde belli bir yaşın (26-27) üstünü geçmiş kadınların hepsi bu komplekse giriyor. yeni evlenen veya senelerdir evli olan arkadaşlarım arasında mutlu mutlu yaşayan sadece iki çift tanıyorum. diğerlerinin çoğu mutsuz ya da boşanmış durumdalar. kadını da, erkeği de hep aynı dertten yakınıyorlar.
"büyüsü gitti sanki"
ee gider tabii manyak. siz zaten başında acele ettiniz. birbirinize aşık bile değildiniz. sırf yaşım geçiyor triplerine girdiğiniz için evlendiniz. bu hatayı yapmayan bir ben varım, bir de tolga isimli arkadaşım. o da benim gibi arkasına yaslanmış, olan biteni izliyor. milletin derdini dinlemekten bıktık usandık diyebilirim. ardı ardına gelen boşanma kararlarını olağan karşılar olduk. bir sene önce instagram'da yüzyılın çifti gibi poz veren teletabisler, bir yılın sonunda sadece rakı kadehi pozları paylaşıyorlar. atarlı ergenler gibi sürekli giderli yazılar paylaşıyorlar. evlenmeden önce gül gibi ilişkisi olan arkadaşım, bir süre sonra evlenme kararı almıştı. haliyle adamı destekledik ve hazırlık süreci boyunca maddi-manevi yardımcı olduk. ben ara ara "abi eminsin di mi?" diye yoklama çekiyordum. her seferinde emin olduğunu, her şeyi değerlendirdiğini söylüyordu. düğününde viski şişeleri havada uçuştu. gelin-damat, konuklar, çocuklar, garsonlar vs herkesin keyfi bomba gibiydi. asrın düğünü oldu diyebilirim. neyse, mutlu mutlu dağıldık evlerimize. bir hafta sonra aradı; "bugün programın var mı? eğer yoksa rakı içelim" dedi. bunu pazar sabahı saat 10'da söyledi. dünden kalmaydım ama kıramadım. daha afyonum patlamadan rakıya oturdum. sofraya oturur oturmaz "abi ben boşanıyorum" dedi. ben de doğal olarak "ebenin damı" dedim. evde vazolar, camlar falan kırılmış. bir haftalık evlilik emenike..
durum bundan ibaret. acele etmemek lazım. dışarıdan gözüktüğü gibi değil inanın.
ben mi? cevabı aşağıda duran görsel ile veriyorum. hatta; eva braun ile evlenmeyen hitler triplerinde bir cevap vereyim. hitler; "ben zaten almanya ile evliyim" demişti. ben de şunu diyorum o zaman;
düzenli bir iş, düzenli bir hayat, düzenli seks hayatı, düzenli yaşam..düz düz düz !!
ne var yani amk ? düzenli hayat bu kadar gerekli mi ?
bir yere bağlı kalmak. oradan kopamamak. acizlik bence lan...
yalnız bunu 19 yaş kafasıyla yazıyorum. biliyorum ki 35 yaşına gelip de hala kupkuru bir yalnızlığın içinde olduğumda belki de bu laflarıma götümle güleceğim...şimdi bile gülüyorum o ayrı mesele. ama götümle değil. tek fark bu !
yine de ister insan..güzel bir eşi olsun, derdini dinlesin, arkasında olsun, yalnız bırakmasın, derde derman olsun, bazen konuşalım edelim, aşkla sevişelim. iki tane bebemiz olsun..istemişimdir bunları
ammaa sadece istemişimdir. gerçekleşmesi pek mümkün olmayan arzular bunlar.
belli de olmaz. fakat istediğim zaman çekip gitmeyi çok severim.
içimde yatan bir aile babası olma isteği ile çok istediğim şeydir.
ama tabi ki doğru kişi ile doğru zamanda olmalıdır hem de öyle evlenmek için uçan kuşa borç olmamalıdır. annem ile babam evlendiğinde evlerinde tek eşya yokmuş şimdi çok şükür evleri de var arabaları da ama işte önemli olan seninle her zorlukta yaşayacak birisini bulmak lazım. yoksa evlilik güzel şey.
Benim bir arkadaşım nikahını 2 yıl önce yapmıştı bazı sebeblerden dolayı düğünü bu yaz oldu ve düğünden daha bir ay önce boşanmayı düşünüyordu. Hatta düğünü bile yapmayacaktı da neyse dedi yani.
