bir kaç gün içinde, hoşlandığım, sevimli bi kıza teklif etmeyi düşünüyorum, yoksa o kişi sen misin?
Edit: Değilmişsin, o bahsettiğim kız kezbanın teki çıktı, kızı tanıdıktan sonra iyi ki olmadı diye düşünüyorum. Bakalım, seni hala yoksun hayatımda. Acaba kimsin?
öfkelendiğim zaman, ağzımdan çıkanları kulağım duymadığı zaman sessizce uzaklaş, 5 dakikaya gececek ve ben gelip gönlünü alacağım.
Kıskancım kabul,ama bil ki sevgimden. Ben ister miyim böyle kırmayı kalbini? bazen elimde değil işte.
düğünü çayır da yapacaz. Otağ kurdurcam kocaman . Otağın etrafında bütün Türk devletlerinin bayrağı dikili olacak . Misafirlere çamcakla kımız ikram ettircez. Ben kağan gibi oturacam sende soluma. Vuruşacak iki yiğit bulup kılıç oyunu yaptırcaz okçulara ok attırcaz.
Şu anda nasıl bir insansın hiç bilmiyorum. Ama muhtemelen seninle karşılaştığımda kadına değer veren, ataerkil düzenin getirdiği kadını ezme politikasına karşı, türk milliyetçisi ama ırkçı olmayan, eğlenceli, hayır dediğimde üstelemeyen bir insan olacaksın. Zaten bu temel özelliklere ters biriysen seni sevmem mümkün değil, o zaman da evleneceğim kişi olmamış olursun. Neyse, çok kız kesme, pis işler yapma. Görüşürüz.
Yaşlanmış ruhumu daha fazla yorma, olur mu? Bugüne kadar ne gördüysem, ne yaşadıysam seninle hayat akışımın tersine döneceğine inanıyorum, gözyaşlarımın sadece mutluluktan akmasını istiyorum... Eğer sonradan döneklik yapacaksan da hiç uğrama buralara! Gücüm kalmadı artık.
