bir gün evlenirsem, gerçekten sevdiğim biriyle evleneceğim için onun annesini kendi annemden farklı görmem. insanın sevdiği kişiyle ne kadar bütünleştiğidir burada önemli olan.
Düşünün bir kez, o kadın "o"nu doğurmuş. O olmasaydı sevdiğiniz adam/kadın da olmayacaktı.
Ha diyorsanız ki "ya gelinine çektirmeye and içmiş bir kaynanan olursa?" diye, o zaman da durum değişmez. Yine anne derim. sevdiğim erkeğin annesini el üstünde tutarım. Çünkü seviyorumdur işte!
saçmalığın daniskasıdır ancak mecburiyettir. ben zamanında efendim diyordum nezaketen. anne, baba falan demezdim. o benim anneme babama söylerdi ama. neyse ki ayrıldık. açık ve net.
Kısmet olur da bir gün evlenme kararı alır, evlenmek isteyeceğim bir insanla karşılaşır ve o da benimle evlenmek isterse çok büyük mutluluk duyacağım hadisedir.