çocuklarının körpecik parmaklarıyla, kendi parmaklarını karıştıran aile üyeleridir. tırnak makasını en derine kadar sokmaya çalışırlar bunlar. sivilce patlatırken ağızının suyu akan insanlara dönüşürler adeta. zevk alıyorlar lan, vallahi bak. hatırlıyorsan o yılları bir düşün hak vereceksin. ' yanıyoo, çok derinden kesme' denildiğinde ise 'şimdi acıyacak ama ileride alışacaksın.' diye o yaşta algılanamayacak kadar derin bir cümle kurar bu aile üyeleri. zaten sokağa çıkıp top oynamayı düşünen çocuk o dakika ilk golü yemiştir rakipten. basket maçına 2-0 geriye başlamak nedir bilir misiniz? ayrıca bu ne biçim cümle lan? 'ileride alışacaksın.' ileride tabi alışacağım, hatta alıştırılacağım. zira amele olacağız hepimiz bu düzende. bari bırakına şimdinin körpe parmak uçları biraz rahat nefes alsın, 10 sene sonra nasılsa nasılaşacak. olmadı aile üyeleri..
küçükken tırnağımın kesilmesinden hoşlanmazdım. annem de beni kandırarak "bak, çıt etcek" deyip tırnağımı keserdi. canım acımasın diye hiç derinden kesmezdi. "çıt" sesi hoşuma gittiği için tırnağım kesildikten sonra masanın altına saklanıp bide kendim keserdim. sonra da ağlaya ağlaya annemin yanına giderdim. canımın çok yanmasına rağmen gider bir de kendim keserdim. bir zaman sonra annem hakkımdan gelemeyince tırnak makasını saklamaya başladı.
(ne salak çocukmuşum ben ya...)
çocukken tırnak kestirirken tuhaf şekillere girmenize yusuf yusuf atmanıza neden olan durum. hele bazı tırnaklarınız vardır sıra onlara gelince ödünüz patlar mesela benim el tırnaklarım kesilirken pek problem yoktu ama eğer babam sol yüzük ayak tırnağımı kesiyorsa ölürdüm korkudan.
