eve misafir gelip beraber zaman geçirilen çok sevilen eş dost akraba sonrasında kişide oluşan yalnızlık hissidir. eğer gelen kişi çok daha yakın kardeş anne baba gibi kişilerse gelmelerinden 2-3 gün sonra bile gitmeleri bir zulüme dönüşebilmektedir. tatil dönüşü pazartesi günleri yaşanan duygularla özdeştir.
bir iki dakika süren histir. bu süre geçtikten sonra "off ulan sıkmışım kendimi, dur bi salıyım" denir ve peşinden ince ama uzun bir ses belirir. (bkz: zııırtttt)
evdeki misafir sevilen biriyse, gitmesiyle oluşan şey yalnızlık hissi olabilir ancak. eğer sizde kaldığı süre boyunca sizi deli etmişse bu insanoğlu, oh be denir, rahatlanır, bir daha da gelmesin diye bakılır.
misafir gelmeden önce yaşadığınız yalnızlık hissinden daha beterdir. çünkü birilerinin nefes alıp verişine kısa sürede alışırsınız. alışkanlık kısa sürede vukuu bulmaz demeyin, istediğiniz hep aradığınız buysa buluyor efendim. sonra dersiniz ki, bir daha misafir falan kabul etmeyeceğim.
insan kendiyle yüzleşince daha da hırçınlaşabiliyor.
