kedi ve köpek hariç doğru bir görüştür. özellikle de kuşların kafeste olması hepten üzücüdür.
kedinin tamamen evde değilde dışarıda dolaşması ve köpeklerinde bağlı olmaması şartıyla bu hayvanlar rahatlıkla beslenebilir. hatta bakımlı bir hayat sürmelerinden dolayı daha sağlıklı ve uzun ömürlü olacakları için onlar adına bir avantajdır bile.
günümüzde en büyük hayvanın insan olduğunu düşünürsek ve bir canlı olarak doğal ortamımız doğa ise hepimizin evlerinden çıkıp sokakta yaşaması gerekir. nitekim bizi diğer hayvanlardan ayıran özelliklerimiz neticesinde yaşam alanımızı şekillendirmiş bulunuyoruz. bu yaşam alanımızı hayvan dostlarımızdan bazıları ile paylaşmaktayız. onlara sıcak bir yuva , yemek , su ve bolca sevgi veriyoruz. onlarla ilgileniyoruz , dışarı çıkıyoruz , oyunlar oynuyoruz en sonunda yuvamıza dönüyoruz. zorlu geçen mevsimlerde sokakta kalan hayvan dostlarımıza da yardımcı oluyoruz. bu sadık dostlarımız hallerinden hiç şikayetçi değiller.
her hayvan şanslı olamıyor maalesef. küçükken tasmalı köpek ve aç kalan kurdun hikayesi etkisinde kalmayın. muhabbet kuşu besledim. kafesi vardı fakat kapağı hep açıktı. camlar açıkken dışarı çıkıp geri en sonunda kafesine dönüyordu çünkü yuvası orasıydı.12 yaşında eceliyle öldü. kedi besledim. güzelce bir yatağı vardı ve dışarıya çıkmakta serbestti gün sonunda eve geri dönerdi bazen hiç çıkmazdı. dışarıdayken araba çarptı öldü. köpek besledim. benden güzel yeri vardı. dışarıya çıkmakta özgürdü. tasması vardı ismi yazılıydı. tasma ipi vardı yanımdayken onu güvende tutabilmek için gerekliydi. kendi başına dışarıdayken araba çarptı öldü. demek ki doğal ortamları o kadar da iyi değilmiş onlar için. yaşamak için yaşam alanlarını kendi yaşam alanlarımıza çevirdikten sonra yaşam alanlarımızı onlarla paylaşmanın kötü bir yanı yok.
