arkadaşlarınızla berabersinizdir ya da tanımadığınız bir grupla...
sohbet arasında konuyla alakalı aklınıza çok kaliteli bir espri gelir ama siz onu yapmaya erinir, vazgeçersiniz. içinizden kendi esprinize gülersiniz sadece çünkü espri kabiliyetiniz, herkes tarafından anlaşılamayacak kadar yüksektir. cem yılmaz gösterilerinde de bu durumun kanıtı vardır mesela; bazı esprilerine çok az kişi güler çünkü çok az kişi anlar. ancak düşük seviyede, karşısındakinin kapasitesine göre yaptığı espriler ortalığı yıkar... yıkarlar değil yıkarlar; aslında kaliteli bir espriydi. eğer o adam eliyle o hareketi yapıp ''yıkarlar'' demeseydi, emin olun az kişi espriyi anlayıp gülecekti.
espriyi açıklamak zorunda kalmak istememek için ''espri yapma'' isteği içinizden sökülür gider. durum içler acısıdır aslında ama siz hala içinizden söylediğiniz espriye gülersiniz. bu durum da sizi git gide yalnızlığa, toplumdan kendinizi soyutlaştırmaya iter.
