adalar mahallesinde porsuk' a karşı oturup çay ve sigara içmeyi, espark' ta vitrinlere bakmayı, hamamyolu' nun kalabalığına karışmayı, barlar sokağında içip kahkaha dolu muhabbetler etmeyi, doktorlar caddesinde bir banka oturup kalabalığı izlemeyi, kısacası eskişehir ile ilgili her şeyi özlemek.
adalarda tur atmak, insancıla gidip biraz kitap karıştırmak, barlar sokağında takılmak, alkolün verdiği açlıkla gidip gecenin köründe tantuni yemek, ardından boş boş sokaklarda dolanmak. özledim lan memleketimi.
3 yıl önce bana Eskişehir'i özleyeceğimi söylediklerinde "saçmalama lan niye özleyeyim?" demiştim. Şimdiyse onların ne kadar haklı olduğunun ve bu konuda beni ne kadar göt ettiklerinin farkındayım. Fark etmeden bağlanmışım buraya. Doğup büyüdüğüm yere gittiğimde bile Eskişehir'i özlüyorum. Ama itiraf etmeliyim ki, Eskişehir'i özlemek de en az Eskişehir kadar güzel!
bayrama sayılı günler kala, bünyemde tavan yapmış özlemdir...
benimle aynı dönemde, benim gibi üniversite için şehir dışına giden arkadaşlarında aynı şekilde. anlatıp duruyoruz eskişehir'i birbirimize. hafta sonu hepbirlikte, sokak'ta (mekan ismidir) kafayı bulup, porsuk kenarında cilayı yapıp, marka'nın dürümünden yiyip, kalabalığa karışmayı, güzel caddelerinde dolaşmayı düşünüyoruz şehrimizin...
