işin özü aslında genel anlamda konuşmak gerekirse hayatın tadı değil de insanların tadı kalmamış, bir şeylere çok çabuk sahip olabiliyor san ondan çok çabuk sıkılırsın, veya belli bir süre sonra askıya alırsın bu her ne olursa olsun, aşk, iş, araba, telefon, arkadaşlar, gezmek ve buna benzer hayatımızı kaplayan herşey den belli bir süre sonra tat alamıyor sun, elde etmediğin veya yapamadığın yapmak istediğin şeylere yöneliyorsun, yapabilirsen bir süreliğine de olsa sana zevk ve mutluluk veriyor, yapamadığın zaman ise askıya alıyorsun veya hayata küsüyorsun veyada senin için hayal olarak kalıyor. Mesele ne biliyor musun, aslında ne hayat eskisi kadar doğal nede insanlar, ama bu hayatın böyle olmasının sebebi de insanlar, kopuk bir aile hayatı, sahte sevgiler, yapmacık dostluklar, hayallerin imkansızmış gibi tanıtılması, insanların sarf ettiği sözlerle hayatta durmak veya yaşamak amaçsız bir halde yaşamak/yaşatmak.
Edit: eksiliyen hayattan tat alıyor olabilirsin ama gerçekler insanın canını yakar.
fifa pes oynamak. cod oynamak. metin2 knight dota oynamak. beyblade cevirmek. taso bilye oynamak. sokak maci yapmak. kar topu savasi yapmak. kardan adam yapmak.
Özlemektir. artık özlemeyi eskisi kadar sevemiyorum. hatta bir çok şeyden eskisi gibi tat alamıyorum. ne bileyim sözlük çok istediğim naçizene hayallerim bile eskisi kadar tat vermiyor. bir şeyler yordu beni sözlük bir şeyler yordu. ait olduğum yeri bile seçemiyorum. koşulsuz şartsız karşılık beklemeden seven şu kalbimi tanıyamıyorum be sözlük. sanki gönlüm tarihi geçmiş bir gazete gibi. ne olacaksa olsun be sözlük şu hayatta her şey olacağına varacaksa varsın. bana sorulmasın hiçbir şey. ben olacağı değiştirecek gücü yitirdim. olmayacak şeyleri beklemekten de yoruldum.
bir mekanda oturmaya gidilse dahi, "dur bi foursquare'de check-in yapayım" güzel bi an yakalansa "aaa, instagram'da paylaşmam lazım", ya da trendtopic'ler eksik olmaz. herkes telefona kilitlenmiş durumda artık. eskisi gibi değil. sohbet yok, muhabbet yok.
half life. nitekim artık büyüdük. hayatın cilvesi yedi bitirdi bizleri. artık saatine 250 bin lira verdiğimiz çocukluğumuzun internet cafeleri bile tat vermez oldu.
