bizim bakkal böyle iğrenç yapışkan bir top satardı, lastik gibi ama yapış yapış. attığın yere yapışırdı, renk renk olurdu onlar. ilk başlarda güzel olurdu da sonra yapıştığı yerdeki toz, kıl, tüy.. falan üzerine toplanırdı, bir süre sonra bütün renkli topların rengi aynı olurdu. simsiyah. duvara yapıştığında izi kalırdı da annem söylenirdi. bir de sulu gözler vardı sakız. çiğnerdik ama hiç gözümüz yaşarmazdı. küçüğüz diye hep kandırıyorlardı bizi.
Kara kaplı borç defteridir, süpermarketler bu işin kolayını buldu koydular pos cihazını ay sonunda borç geldi gelmedi derdi de kalmadı, eskiden bakkallar halden anlardı bu ay vermezsen üzülme önümüzdeki ay verirsin der moral depolardı, şimdi gidin avm ve süpermarketlere adam yüzünüze dahi bakmıyor.
