görünce çooook canımı yakan bir başlıktır.. anlatayım panpalar.
üniversite hazırlıkta sınıfta kalıp memlekete dönünce muafiyet sınavlarına kadar önümde koca bir yıl vardı. e bende internette orada burada takılıyorum tabii, bilen bilir sözlük zirvelerinde at koşturuyordum, sene 2005 falan. tabii o zaman ahlakçı bir çocuğum. lise yeni bitmiş, üniversitede kendimizi dağıtacak vakit bulamadan okulu bırakmışız. çevremde hızlı adamlardan müteşekkil, .m üstünde fındık kırıyorlar. hani 'ali'nin sekiz günü' filminde serdar orçin'le ufuk bayraktar'ın rakı masası sahnesi var ya, işte arkadaşlarım öyle dolu dolu anlatıyorlar hikayelerini, aklım başımdan gidiyor. önceki yaz arkadaşım tarafından yaşanılan bir one night stand'e birebir şahit olmuşluğun getirdiği bir özgüven kaybı, inancıma lanet etme efendime söyleyeyim "alem göt olmuş" tripleri de var zaten, ben iyice zıvanadan çıkıyorum. sabah akşam internette hatun düşürmek için çabalıyorum. yoksa bana terso bu işler, ama kafaya koydum, yapıcam. her neyse bir gün skype'dan bir hatunla yazışıyoruz. sevgilisiyle ayrılmışlar, eskişehirli tatar.grey's anatomy'de sandra oh vaar, işte onu çıkarıp benim hatunumu koysan bir allah'ın kulu anlayamaz, o kadar benziyorlar. her neyse skype'da yazışırken sadece arkadaşca başladık. i̇şte ben diyorum "bıktım artık çevremdeki ahlaksızlıktan ben de ahlaksız olucam" falan diye ergen triplerindeyim, e yaş 20 be bilader, ne bekliyorsun. o da anlatıyor, ne güzel kafanda tek bir şey var ona odaklanmışsın, benim nympo arkadaşlarım var seni onlarla tanıştırayım falan. gülüyoruz eğleniyoruz, her neyse günler geçtikçe bizim aramızda bir çekim oldu haliyle. bir gün buluşmaya karar verdik, ben çankırı'dayım o ankara'da. fakat benim okulu bıraktığımdan haberdar değil, adana'dayım sanıyor. her neyse bir cuma atladım ankara'ya gittim. ankamall'de buluştuk, starbucks'ta bekliyor beni, onu gördüm yanına gittim. bir bir süzdü ardından resmi bir tokalaşma faslı, fakat çabuk ısındık birbirimize. muhabbet süper gitti, oradan çıktık filme gittik. filmden çıktık, saat geç oldu dedi bana gidelim, gittik. fakat o gün hiçbir hareketim olmadı. hatta saat geç olunca ben diğer odaya geçeyim dedim orada yattım. 2 gün kaldım, aramızda hiçbir şey olmadı. sonraları okula ara verdiğimi söyledim. sonra ben bir şekilde o ilişkiye başlarken ki sevişme takıntılı ruh halinden kurtuldum, kendiliğinden gelişti işte her şey. yeri geldi sarılarak ağladık yeri geldi lost izlerken uyuya kaldık fakat bitti. çünkü arada 9 yaş fark vardı. benim için sorun yoktu ama çok takıyordu. tabii benim için sorun yoktu niye çünkü bir sorumluluk almıyordum bu ilişkide, çevremdekiler ne der korkusunu duyması gereken ben değildim, şimdi düşününce ona hak veriyorum elbette. fakat aradan 6 sene geçti, bugün gel dese yemin ediyorum gözüme gelmez, aileme uygun bir dille anlatıp gider evlenirim. her duamda adı geçer, umarım o sevgilisiyle birleşmiştir ve ben onun için unutmak istediği bir maziyimdir derim. her neyse, başlığa konu olan duruma geçeyim
aradan 3 sene falan geçti, ben adana'ya döndüm. fakat ara tatil mi yoksa başka bir sebeple mi şu an tam hatırlamıyorum ankara'ya geldim. kuzenlerle buluştuk sinemaya gitcez, antares yeni açılmış o sırada da tom cruise'un filmi var vizyonda.valkyari miydi ne boksa. her neyse o esnada mısır büfelerinin orada oturuyoruz, sosyalleşicez diye ben baya bir şık giyinmişim, hafif kirli sakal var. bir lavaboya gideyim dedim. lavaboya giderken ıssız adam'ın afişini gördüm. 2 hafta öncede ıssız adam'a gitmişim, ve aklıma hatıralar geldiği için hüngür hüngür ağlamışım. tebessüm ettim afişi görünce, neyse lavabodan çıktım, kafamı bir kaldırdım. karşımda o lan, hızlı adımlarla geliyor gözgöze geldik, muhtemelen ıssız adam'a gidiyordu. o saniyelerin tarifi mümkün değil. mideme yumruklar yiyorum sanki, bacaklarım tutmuyor, tutunmak istiyorum, titreme geliyor.. kahır bela kuzenlerin yanına gidiyorum. hani filmdeki gibi arkamı dönüp bakamıyorum bile girdiğim şoktan. keşke dönüp baksam ve koşup birbirimize sarılsak ulan ama yok, yapamıyorum. şu an bile bunları yazarken gözlerim doldu,hay amına koyim ya.
eski sevgiliye, vakt-i zamanında hissedilenlere ve yaşananlara göre değişen eylem
misal;
bir şeyler hissedilsin veya hissedilmesin iki taraftan birinin veya her ikisinin çirkefe bağladığı, ihanet, kırgınlıklar, kavgayla sonuçlanan bir ilişki sonrasında eski sevgiliyle karşılaşıldıysa yolunuzu değiştirir ve görmezden gelirsiniz. aklınızdan türlü küfür ve 'iyi ki de bitmiş' içerikli sözcükler geçer. geçmişe can sıkıcı ve sinir bozucu ufak bir dönüş yaparsınız. suratınızda hafif bir kızgınlık ve burundan soluma ifadesi ve aklınızda bir kaç dakika boyunca yaşanan tatsız şeyler olur. sonrasında ise dikkat dağıtıcı ilk şeyle yolunuza devam edersiniz.
vakt-i zamanında hoşlanılmış, bir şeyler paylaşılmış ama koşullar, o anki durumlar el vermediğinden bitmiş sevgiliyle karşılaşıldığında eski bir arkadaşla karşılaşılmış gibi hissedilir. gidilir hayatına dair kısa bir sohbet edilir. mutlu olması dilenerek ayrılınır. aklınızdan 'acaba' veya 'keşke' geçmez. suratta hafifi bir gülümseme ve bir kaç dakika sonra aklınızda başka bir konu ile yolunuza devam edersiniz.
gerçekten aşık olunmuş, bitmesi istenmediği halde bitmiş, canınızı yakmamış, birlikteyken genelde mutlu olduğunuz ve hala bir şeyler hissedilen eski sevgiliyse karşılaşılan; boğazda kocaman bir düğüm, kalpte fazlaca çarpıntı, ellerde terleme ve yüzde garip bir ifadeye neden olur. konuşmakla konuşmamak arasında gider gelir bünye. konuşulmazsa 'acaba nasıl? acaba ne düşündü beni görünce?' diye akıldan geçirilir. konuşulursa da amaçtan uzak, sıradan ama karşındakinin de anlayacağı ' birini çok yakından tanıdıktan sonra uzak olmak' konuşması yapılır. özlemenin ve 'keşke'nin hakkı verilir. iç burkucu bir durumdur. suratta buruk bir ifade ve aklınızda tüm gün o beş hatta belki üç dakikalık konuşmanın tekrarıyla yolunuza devam edersiniz.
yukarda görüldüğü üzere eski sevgiliyle karşılaşmak bir duygu durumunun her iki ucu olabilir. hangi ucu olursa olsun her halukarda yolunuza devam edersiniz.
muhtemelen bu akşam karşılaşacagım durumdur. Ancak bu akşamın ızdıraba dönüşmemesi için 1 adet kız arkadaş edinilip karşılaşılacak mekana beraber gitmeniz tavsiye edilebilir.
arkadaşlarınız ondan söz ettiklerinde içiniz yanar. bunu size neden yaptığını sorgularsınız ama cevabını bulamazsınız. (bkz: sokak kadını vicdansız sürtük) mümkün mertebe uzak durmak daha yeğdir.
Çok sinir bozucu bir olaydır, hele bir de eski sevgiliye karşı hala bir şeyler hissediliyorsa iki kat sinir bozucudur. Ayrıca iki gündür başıma gelmekte olan olaydır. Bir cafede artık ahbap olduğu garsonlara laf yetiştiren pallas birinin kendisine seslenmesiyle irkilir:
- pallas?
+ fırat(yüzde acılı bir gülümseme). saçların?
- standart fırat tarzı işte. (el sıkışma, öpücük falan.)
+ neyse, görüşürüz.
bir gün sonra başka bir cafede arkadaşlarıyla çene çalan pallas ın telefonu çalar:
-anne sen misin. arkadaşlarlayım ben.
(içeri eski sevgili girer, pallas eski sevgiliyi görür)
-anne şey ıı yaa anne sonra konuşuruz hoşçakal.( arkadaşlara sessizce eski sevgiliyi işaret eder)
eski sevgiliyle bir an göz göze gelinir. sonra hiç bir şey olmamış gibi çene çalmaya devam edilir. ama eller titrer, boğazda bir şeyler düğümlenir, bir an önce kalkmaya çalışılır.
eğer burada karşılaşmaktan kastımız çarpışmak, burgerda sıra beklerken arkanızda olması, oturduğunuz masanın yanında size el sallaması ise ve zatımız yanlız ise önce derin bir nefes alınır. Gayet soğukkanlı bir şekilde yanına gidilir. Eski dertler tasaları, onu ve iğreltiniz unutarak konuşulur. Neden? Çünkü "artık olgun insalarız" değil mi sözlük. Sonda hafiften bir gülümsemeyle işim var yada gitmem lazım gibi klişelerle ortamdan ayrılmaya çalışılır.
Ama veda klişelerinden sonra karşınızdaki size anlamlı anlamlı sonra görüşürüzler sıralayabilir. Yada konuşma arasında bir yerlere gidip bir şeyler içelim diyebilir. Siz hala o odunu seviyorsanız tabi, çok da hoş olur. Ama aksi durumlarda lütfen yine sakinliğimiz koruyalım. şayet ben de kafasına çantayı geçirmek isterim. Bir de en gıcığı evinize gidersiniz günün yorgunluğu falan filan birden bir bip sesiyle irkilirsiniz. Sabah gazetesi şiir köşesinden alıntılar, goodlea ciks sözler yazıp okumadan göndermeler, nokta virgül vb. şeylerden yapılan cikso cikso şekiler (kalp, ayı, güneş vb.)olabilir. Korkmayın geçiçidir.
Biraz abartmış olmamla beraber, metnin teması şudur:
1.eski sevgiliyle karşılaşmak zor bir olay değildir.sonrası daha zordur.
2. Lütfen eski sevgiliniz insanlık edip bir yerde karşılaşınca yanınıza geldiğinde lütfen bundan başka anlamlar çıkarmayın.sonuçta eski eskidir(tabi bu madde aşırıya kaçmayan durumlar için geçerlidir.).
eğer yanında yeni sevgilin yoksa dünyanın en bok anlarından biridir.
-aaa merhaba hakan naber..?
-iyidir sevda senden ?
-iyiyim bende, eee neler yapıyorsun ?
-ne yapıcaz elizabeth falan işte
-efendim ?
-yok birşey bi çay söyliyeyim mi sana ?
-ya yok berkle geldim ben bir merhaba demek için uğradım, geçiyorum onun yanına görüşmek üzere.
-geç tabi geç.(millet berkle geliyor, biz hala yavuz abiyle takılalım bana sevgili şart.)
6 ay sonra yine karşılaşıyoruz. çünkü aynı eğitim kurumundayız. benle aynı derse girmemek için son anda ders programını değiştiren kişi o, ben görmezlikten geldiğim halde, beni görüp selam veren kişi de o..şu an hiç konuşmadan yanımdan rüzgar gibi geçen ve benim de konuşmadığım kişi o. dayanamıyorum bu gerginliğe ve bu hale..canım çok yanıyor ve içimde bir yer kırıldıkça kırılıyor. benden nefret mi ediyor diye düşünüyorum bazen. duygularım o kadar karışık ki.. 6 ay önce nasıldık..şimdi nasılız. devlerin aşkını dinleyip, anılara dalıp, bu entry yi burada noktalıyor ve ne yapacağımı, bu azaptan nasıl kurtulucağımı bilmediğimi söylemek istiyorum.
çok umursanmaması gereken durumdur. aynı şehirde yaşayan eski sevgililerin karşılaşma ihtimalleri fazlaca olduğundan ya "he" denip geçilmelidir ya görmezden gelinmelidir ya da şöyle bir bakıp ayrılma durumuna göre "naber" denip devam edilmelidir. eski sevgili ile yüzgöz olmanın hiçbir mantığı olmayacağından kelli oturup bir şeyler içmek gibi salakça hareketlerde de bulunmamak gerekir.
2 yıl falan olmuştur herhalde. insan hani o günü unutmaz ya. Hiçbir ayrılığın günü unutulmaz zaten ama ondan sonra kimse çıkmamışsa karşınıza ve kimseye sevginizi daha verememişseniz en son sevginizi verdiğiniz insan çıkar karşınıza. O da eski sevgili olur işte. Kafanızda bir yıldırım düşer. Tansiyonuz çıkar, kalp atışınız hızlanır ve sırıtmaktan kendinizi alamazsınız. Hani ayrıldığınızda heryerde onu görürdünüz ya, acaba iimdi karşınıza çıksa ne yapacağınızı hesap ederseniz ya. Bu sefer bir şey yapmamıştım. Sadece güldüm. Hayatımın belki de şu ana kadar ki en önemli anlarımı paylaştığım insanı görünce o kendimdeki tebessüm beni benden aldı. Kafam karışıktı, çünkü niye heyecanlandığımı bilmiyordum. Onu unuttuğum için mi mutluydum yoksa tekrar gördüğüm için mi?
Sonradan anladım ben mutlu oldum çünkü sevmeyi özlemişim onu sevmeyi değil.
sanırım yine ona minnettar olmaktır. şahsen, bana söylediği yabancı mp3 sitesi çok işimi gördü ve hala görmekte. sağolsun, hergün anıyorum kendisini. *
Bazı yeni nesil çevrelerince "Hacı yaa çarşıda benim rahmetliyi gördüm iyi mi?" dedirten karşılaşma türüdür. ilişkinin nasıl bittiğiyle ilintili olarak, karşılaşma anında yaşananlar değişiklik gösterebilir. Genelde karşılıklı sertçe kafa çevirme darbeleriyle son bulur...
