unutmak diye bir şey yoktur.. onun adı ayrılığı kabullenip alışmaktır..
şöyle ki insan kendine şu terapiyi çok rahat uygulayabilir.. çevresine veyahut biraz dışarıya baktığı zaman hiç bir kimsenin aşkından ölmediğini görecektir.. herkes belirli bir zaman sonra başka biriyle olup mutlu olma yollarında emin adımlarla ilerliyor.. zira bunu sadece aptal olan kişiler yapamıyor..
eğer sende kendine aptal gözüyle bakıyorsun hiç uğraşma.. eğer yok ben aptal değilim diyorsan o zaman işe koyul arkadaşım !
şimdi dediğim gibi unutmak diye bir şey yok.. ayrılığı kabullenip alışmak var.. şimdi sen ayrıldın ve geri dönüş yolu kesinlikle yok.. diyeceksin kendi kendine;
"bak oğlum mahmut.. tamam ağlayacaksın, kalbin acıyacak.. ama gün gelecek başka bir kadın çıkacak karşına, seveceksin ve sevileceksin.. belki evlenip çocuk sahibi olacaksın.. ki herkes atlıyor bu aşk acısını ve başka birileriyle mutlu oluyor.. bu doğanın kanunu istisnasız bu durum böyledir.. sende böyle olacaksın.. şimdi 1-2 gün iç ağla zıbar ama sonra de kendine kendine be oğlum.. başka biri mutlaka çıkacaktır.."
e noldu ? gerçeği gördün.. içine umut doğdu..
şimdi bunu okuyan değerli sevgilisinden ayrılmış sayın arkadaşım.. siktir et ve fazla takma.. ağlama demiyorum ağla tabi git iç ağla.. bağır ismini.. ama şunu o lanet olası aklından kesinlikle çıkarma..
bir süre sonra başka birini seveceksin ve başka biride seni sevecek.. bunu bilirsen eğer o üzülme zamanı senin için çok kısa olur..
hiç bir yolu yoktur gerçekte sevildiyse yürekte yeri akılda sözü ömür boyu gider
sadece zamanla yakıcı ayrılık hissi biter sızısı ve özelliği yerinde sabittir .
unutmaya çalışmamaktır.
başlıcam eskinizede sevgilinize.
bitmiş gitmiş kopun artık.
kopamasanızda unutma yolu aradıkça daha çok aklınıza geleceğinin farkında değilsiniz de o yüzden mi burada birbirnize öğüt veriyorsunuz?
yok gibi davranın.
unutmaya çalışmayın.
hatırlamaya da.
kendisi çıkıp gidecektir aklınızdan. ha gitmiyorsa b*ku yemişsiniz.
tekrar görüşmektir. ben de gerçek olacağına inanmazdım ama öyle hakikatten. böyle 3-5 ay aralıklarla bir görüşün. çok uzun olmasın görüşmeler ve kalabalık içinde olsun. ne kadar farklı yollara devam ettiğinizi görüyorsunuz. ne kadar uzaklaştığınızı anlıyorsunuz.
öncelikle unutmak zorunda olmadığımızı bilelim sonra sadece hatırlamasak bu bizim için yetecek diye düşünelim ve nokta atışı onu düşünmek için fırsat vermeyelim beynimize bir şeylerle uğraşalım, yoğun olalım..*
onu unutmanın bir numaralı yolu birlikteyken size yaşattığı kötü anları anımsamaktır.onunla yaşadığınız harika günler yerine ağzınıza sıçtığı anları hatırlarsanız özlemek ve unutamamak yerine kızgınlığınızı hatırlamış olursunuz.
