bu haberin örenilmesinden sonra eyer hala seviyorsan, eyer hala aşıksan, onun için deli oluyorsan... şaşırır kalırsın. ne yapıcağını bilemeden öylece boş boş bakarsın ve bile bile inanmak istemezsin. "hayır... bu mümkün dieğil. o bana aşık. bunu yapamaz" dersin kendi kendine içinden ve kendini rahatlatmaya çalışırsın.
fakat hiçte rahatlayamazsın aslında. sanki karn boşluğuna atılmış bir yumruk gibi sesin soluğun kesilir ve bir türlü nefes alamazsın.... bu çok uzun sürmez... bütün hayallerin gözlerinin önünde yıkılmaktadır ve sen kendini "seyrediyor" olarak bulursun. 1-2 dakika içinde nefes alışın derinleşip hızlanmaya başlar. ve ağlamaya da başlarsın... hemde abam gibi ağlamaya başlarsın. yaşanmış, yaşanan ve artık bir başkası ile yaşanacak olan ne varsa hepsine durmadan usanmadan ağlarsın... "bu ne ya şimdi?.. şakamı lan bu?!" gibi şaşkın soruları geçer aklından. feryatlarını sessizce edersin ilk baştan.
ve kendine kızmaya başlarsın sonra "niye bukadar sevdin lan?" diye sorarsın kendine ve daha fazla ağlamaya başlarsın. hiç kimseyi umursamadan avazının çıktığı kadar bağıra bağıra "niye lan... niye lan!?... niyee" dersin kendi kendine... acı acı bağırırsın deli gibi... cevabı bellidir "bilinmez"... yıkılmışsındır. ve hiç bir şeyumurunda değildir. uzun uzun ağlarsın sadece...
yıllarca hiç bir bok yapamadan oturur ağlarsın... her şeye isyan edersin ve anlam veremediğin bütün yaşanmışlıkları tekrar tekrar ve teker teker sorgularsın ama yinede hiç bir çıkış bulamazsın... "benim bu kadar çok sevdiğim biri nasıl olur da başkasına gider?... beni nasıl bırakıp gider?... bu nasıl bi şey?..." soruları ömrünü yer bitirir. sense her seferinde sadece ağlarsın. sessizce ağlarsın... hep ağlarsın a.ına koyim.
çevrendekiler sana "bitmiş" gözüyle bakarlar hep... ama onlar içindekileri nerden bilsinlerki. yaşamasına yaşarsın lakin "hayat"mıdır yaşadığın bilinmez... ve bu yaşantında ne zaman dursan ve nezaman geriye bakma ihtiyacı duysan hep korkarsın. acıdan başka birşey yoktur çünkü ve aklına geldiği her seferinde anlamını yitirir dünya.
uzun ve bitmeyen yıllar sonra bile kendine gelemzsin... ve ağlıya ağlıya bu yazıyı buraya yazarsın...
