nufusları son dönem epey arttı. esenler'de nüfus sıralaması yapılırsa sivaslılardan sonra ikinci sırada gelirler.
arada muhabbet etmişliğimiz oldu bu kavruk tenli abilerle. hayatları bir kaybediş öyküsü; yavaş yavaş yok oluş..aile ve ülke özlemlerinin yanında ekonomik olarak yaşadıkları kaybediş garip bir travmaya sokmuş. o hüzünlü bakan iri gözlerinden anlaşılıyor.
gördüğüm kadarı ile bir çoğu müslüman; ya da ellerindeki kıytırık parfümleri satmak için uyguladıkları esnaf mantığı. belli ki yanlış tercihler zincirin son halkasını türkiye'de eklemişler.
kendileri ile alay eden insanlara alışmışlar; ciddiye almıyorlar. korkuyorlar insanlardan. beyaz tenlilerin "öteki" etiketini çoktan kabul etmişler.
ben ne zaman hüzün dolu bakışlarını görsem, başrol oluyorum o hüzünlü kaybediş öykülerinde. ben ne zaman kendileri ile alay eden bir orospu çocuğu görsem; bir zenci oluveriyorum; esenler sokaklarında parfüm satan.
