kendim seçmediğim ırkımdan dolayı ekonomik kararlarıma saygı duyulmamasıdır.
efendim, ben doğma büyüme yozgatlı, aslen gazi erivanlı bir ermeni olarak hayatımı sürdürmekteyim. maddi durumum da yerinde çok şükür. birikim yapmak istiyordum, aklıma gelen en iyi fikir bankada bir hesap açtırmak oldu.
hemen dışarı çıkıp bankanın yolunu tuttum. hava da soğuk tabi, kırmızı mavi turuncu atkımı da boynuma dolayıverdim. daha bankanın önüne gelir gelmez mahalle baskısını üzerimde hissettim. güvenlik görevlisi önce atkımı, sonra şöyle bir boyumu posumu süzdü. kapıyı açıp içeri girdim. girişteki makineden sıra numarası almak isterken güvenlik görevlisi makineyi kapattı. "beyefendi ne yapıyorsunuz? ben sıra numarası alacaktım." dedim. "sorun da orada zaten." dedi güvenlik görevlisi.
"ne demek yani?" diye sordum. "senin memleket nere onu bi söyle bakalım." dedi. "doğma büyüme yozgat, ama aslen gazi erivan." dedim. "şimdi anladın mı?" diye sordu. sorusuna cevap vermeden "hâlâ hangi hakla utanmadan buraya gelebiliyorsun?" diye bir soru daha sordu. yutkundum, cevap veremedim, yumruk atmak istedim, "bize, hay ulusuna yakışmaz. faşistliğinden utansın." diyip vazgeçtim.
tam o sırada vezneden bir görevli "buyrun yardımcı olayım." diyince güvenlik görevlisine el hareketi çekip vezneye gittim. "merhaba, ben banka hesabı açtırmak istiyorum." dedim. "tabi, kimliğinizi alabilir miyim?" dedi ve hemen kimliğimi uzattım. veznedar kimliğe bakar bakmaz "üzgünüm beyefendi, size banka hesabı açamam." dedi. "aa neden ya?" diye sordum, "açamam işte beyefendi uzatmayın. zaten anlamışsınızdır neden olduğunu." diye cevap verince "evet anladım, lanet olsun." dedim.
çıktım gittim bankadan.
paramı zaten hiçbir yerde harcayamıyorum, bari biriktireyim, yatırım yapayım dedim, ona da izin vermediler. ermeni olmak bu kadar kötü bir şey mi gerçekten?
ama yok, canıma tak etti. artık yozgat'taki anamı babamı da bırakıp hayastan'a geri döneceğim. belki orada bana bir banka hesabı açarlar.
