ilkokulda hoşlandığı kızın saçını çeken bir cinstir erkek cinsi. sonra gelişir kendini ifade etmeye başlar. ifade ettikçe mesafeleri kaldırır ve karşısındakine yakınlaşır.
bazen de ilkokuldan sonra gelişme gösteremez ve o mesafeleri kaldıramadığından aynı tavrı sürdürür.
işte burada ağzına geleni sayanlar, genelde 2. seçenektekilerdir. sebep basittir.
insan hep sahip olamadığını ister, elindeki ne kadar özel, güzel olsa da. kadınlar için de öyle değil mi? bu kadar öküz arasından olmayanını bulmak değil mi amaç?
mutlulugu bulamamis kompleksliler olmalaridir. batililari, araplari, taklit edeyim derken kendilerini kaybetmis olmalari. sayet kendileri gibi olmayi basarmis olsalardi, birbirlerinde mutlulugu arayip bulsalardi, kimse kimseyle ugrasmazdi. cok güzel, cok tatli bir türk kiziyla evliyim, baba olmaya gün sayiyorum, mutluyum, kimseyle ugrasma derdinde degilim. ayni dilden, ayni hissiyattan bir yar bulmusum, daha ne isterim. rus mötü yalayan, italyan miki arzulayan arada kalmislar anlayamazlar elbet.
kedinin uzanamadığı ciğere pis demesidir. ama gelin görün ki evlenecekleri kız türk kızı olacaktır. başka bi alternatif yoktur. saygısızlık yapmaya hiç gerek yoktur.
kendi ülkesindeki hiçbir şeyi beğenmeyip avrupa'ya özenen, yeni buluşları, yeni fikirleri acımasızca eleştirip destek değil köstek olan, kültürüne, diline sahip çıkmayan kompleksli türk milletinin kompleksli erkeklerinin aynı şekilde ülkesinin kızlarını da beğenmemesidir.
