*kişilerin kışlada yaşadıkları ezilmişliğin bir getirisidir palavra askerlik anıları. insanlar zorla tıkıldıkları bir mekanda sıkı hiyerarşi neticesinde belki sokakta selam vermeyecekleri adamlardan köpek muamelesi görmekte ve hiçbir şekilde intikam alamamaktadırlar. bunu dışarı vurumu olarak da kendilerince fanteziler geliştirirler. kimden darbe yemişse onu nasıl teptiğini anlatırlar. gereksiz bir davranıştır. kışlada olan kışlada kalmıştır ve herşey orada bitmiştir. anısı da hatırası da bizi oralara tıkanlara kalsın.
ufaktan konusu acıldımmı en az 50-60 tane ayrı ayrı anının % 100 oranında abartılarak anlatılması olayıdır.salak bir arkadasımın bana ''helikopterden,helikoptere atlıyoduk baba bide aynı anda havada şarjör değiştiryoduk biliyomusun''demesi gibi.
Genellikle askere yakın bir zamanda gidecek olan erkeğe herkes sıradan asker anıları anlatır ve o kişi askerden gelince benzer şeyleri tekrar dinlersiniz**.
askerden yeni geldiğinde sudan çıkmış balığa dönen er kişinin konuşacak başka bir şey bulamamasından ötürü başlayan süreçtir. çevresindekilerden erken tepki almazsa alışkanlık kazanılır ve bir ömür boyu sürebilir.
