Kalabalik bir yerde yürürken, toplu tasima araclarinda inmeye hazirlanirken veya kalabalik ortamlarda bulunurken herkesin bana baktigi paranoyagini biraktiktan sonra fark ettim ki insanlarin %90 ı kendi işiyle ugrasiyor. Yani bana bakmiyorlar.
Bu da demek oluyor ki ergenlikten 23 yasinda anca cikabildim.
cok utaniyordum kalabalikta bulunmaktan. Hele lisedeyken otobusten inmek icin kapinin 'duracak' tusuna basmaya kalkmak benim icin iskenceydi. Suan anlatinca komik geliyor ama o zamaki his bana ezik oldugumu hatirlatirdi...
